پاورپوینت سامانه فرماندهی حادثه

پاورپوینت سامانه فرماندهی حادثه (pptx) 15 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 15 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

سامانه فرماندهي حادثه ICS تاريخچه ICS حادثه يا سامانه فرماندهي در اصل به منظور پاسخگويي به مشكلات حاصل از مقابله باسلسله اتش سوزي هاي مجتمع و فشرده گروهي توسعه يافت.و بعدا براي مديريت بحران اتش سوزي ها طراحي گرديد. اين مشكلات شامل -افراد بيشماري كه به يك سرپرست نياز دارند -ساختار متفاوت سازماني در شرايط بحران -ارتباطات ناسازگار سازماني -خلا اطلاعات قبل از اتكا از حوادث-ضمانت اجرائي نا مطمئن و نامشخص طي گذر زمان و با كسب تجربيات ذيقيمت ، مديريت عمليات ثابت كرد اين شكل سه قسمتي عمليات به سامانه اضافه شود: 1-فرماندهي 2- پرسنل فرماندهي 3-پرسنل ارشد تعريف سيستمي براي مديريت و ساماندهي حوادث اضطراري بر پايي تجارب كاري موفق با ديگر سيستم مديريت اثبات شده در طي 30 سال مطالعه در زمينه مديريت تجارب كاري موفق، از طرف ديگر مقابله در شرايط غير معمول نكات قابل توجه در سامانه فرماندهي حادثه كاربران با ساختار سازمان يكپارچه ميشوند مديريت براي محدوده قابل كنترل فراهم ميشود يكپارچگي فرماندهي باعث ميشود پرسنل مرتبط به نحو مطلوب مورد استفاده قرار گيرند. ايمني پرسنل فراهم ميشود الگو براي كليه خطرها و بحرانها فراهم ميايد قابل توسعه است و........... ضرورت تشكيل سامانه فرماندهي حادثه فقدان كليت ساختاري و سازماني ارتباطات ضعيف درون سازمان ناكافي بودن ساختاربرنامه ريزي يكپارچه مديريت منابع ناكافي فقدان دانش متقين و بدست امده از تجربيات توانايي پيش بيني و براورد هفت نياز اساسي براي طراحي سامانه فراهم اورنده ظرفيت مطلوب ساختار سازماني با تنوع گسترده سهولت قابليت سازگاري با فناوري هاي جديد قابليت گسترش از وضعيت پاسخگويي اجراي سيستم با حداقل اخلال ممكن اجراي سيستم با حداقل اختلاف با استانداردها ساده و موثر ويژگي هاي سامانه فرماندهي زبان مشترك - ساختار مشترك سيستم ارتباطي جامع - محدوده قابل كنترل طرح عملياتي كامل - ساختار قابل انعطاف مديريت جامع منابع - مديريت مبتني بر اهداف وحدت و يك پارچگي - ارتباطات مجتمع قابلت اتكا پذيري - سامانه مدل گونه ايمني نقاط ضعف سامانه خلا مسئوليت مسئول ارتباطات ضعيف كمبود برنامه ريزي سيستماتيك فقدان ساختار مديريتي عدم وجود روشهاي از پيش تعيين شده به منظور تلفيق نيازمنديهاي بين سازماني