پاورپوینت نگاهی به مشکلات ساختار کیفیت حسابرسی در ایران (pptx) 25 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 25 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
بنام خدا
نگاهی به مشکلات ساختار کیفیت حسابرسی در ایران
مقدمه
اطمینان سرمایه‌گذار به کارایی و اثر‌بخشی عملیات بازارهای مالی جهان و رسیدن به رشد اقتصادی و پایداری آن در سطح جهان، کاری اساسی است. سرمایه‌گذاران برای فهم و درک اینکه اطلاعات مالی مبنای تصمیم‌گیری تخصیص منابع مالی خود درخور اعتماد و اتکا هستند، به حسابرسان نیازمندند و اظهار نظر حسابرسی در خصوص صورتهای مالی، ابزار دستیابی به آن است. حسابرسان مالی در بهبود افزایش قابلیت اتکا و اعتماد اطلاعات مالی فراهم‌شده به‌وسیله شرکتهای خصوصی، نهادهای دولتی غیرانتفاعی و دیگر واحدهای تجاری از طریق اعتباربخشی به صورتهای مالی، نقش اساسی ایفا میکنند.
کمیته انجمن حسابداری امریکا در زمینه مفاهیم اساسی حسابرسی1 اغلب حسابرسی را فرایند منظم کسب و ارزشگذاری واقعبینانه شواهد در خصوص اظهارات مدیریت در مورد رویدادها و فعالیت‌های اقتصادی جهت فهم میزان همبستگی بین اظهارات آنها و معیارهای مرسوم و از پیش تعیین‌شده و انتقال و اطلاع‌رسانی این نتایج به استفاده‌کننده‌گان ذینفع، تعریف می‌کند (Zerni, 2009).
دلیل به وجود آمدن حسابرسی این است که فاصله بین مالک و مدیر ( اختلاف نظر بین آنها ) مالک معمولا از سهام داران شرکت است ولی مدیر شرکت یا سهام دار نیست یا مالک هم نیست ، که اگر اختلاف نظر یا جدایی بین مالک و مدیر رخ دهد شخصی به نام حسابرس باشد که کارها را پیگیری کند . حسابرسان اطمینان منطقی فراهم میکنند که صورتهای مالی عاری از هرگونه تحریف و اشتباه بااهمیت هستند و اینکه حسابرسی، اثرهای نامساعد جدایی مالکیت از مدیریت را از طریق کاهش دادن نبود تقارن اطلاعات بین استفاده‌کنندگان صورتهای مالی و تهیه‌کنند‌گان آن، به حداقل می‌رساند (Guyd et al., 2008). با توجه به اینکه مسئولیت پاسخگویی در زمینه کیفیت گزارشگری مالی با مدیریت واحد مورد رسیدگی است، حسابرسان مستقل تنها اطمینانی فارغ از آن درباره کیفیت فراهم میکنند که در ارزشگذاری شرکت و ساختاربندی مدیریت سود در مبادلات اقتصادی جهان، نقش اساسی ایفا می‌کند (NIE, 2007). پس به‌عبارتی می‌توان گفت که صورتهای مالی، محصول مشترک حسابرسان و واحد گزارشگر است. همین باعث شده است که نتوان کیفیت گزارشگری را مولفه‌ای جدا از کیفیت حسابرسی دانست.
کیفیت حسابرسی نقش کلیدی در کارایی بازار سرمایه ایفا می‌کند. این بدان سبب است که از یک‌طرف، حسابرسی مستقل معیاری برای اعتباربخشی و یکنواخت‌سازی صورتهای مالی به‌شمار می‌رود و از طرف دیگر، کیفیت حسابرسی با فراهم کردن اطلاعات در صورتهای مالی و افشای هرگونه رخدادی که می‌تواند بر تصمیم‌گیری تاثیر داشته باشد، از هدر رفتن سرمایه‌ها در بازار سرمایه در سایه تصمیم‌گیری بر پایه اطلاعات نادرست، جلوگیری می‌کند
(Australian Treasury, 2010). با تکیه بر هدف نهایی حسابداری اجتماعی که مبتنی بر اندازه‌گیری و گزارشگری منابع متعامل بین واحد تجاری و جامعه پیرامون است (تنانی و میرفندرسکی، 1391) و اینکه حسابرس در برابر کل جامعه مسئول است و عملکرد آن حسب مورد متوجه جامعه می‌شود، به صراحت می‌توان حسابرسان را یک جز همیشگی از سرمایه اجتماعی به‌شمار آورد
کیفیت حسابرسی نقش کلیدی در کارایی بازار سرمایه ایفا می‌کند. این بدان سبب است که از یک‌طرف، حسابرسی مستقل معیاری برای اعتباربخشی و یکنواخت‌سازی صورتهای مالی به‌شمار می‌رود و از طرف دیگر، کیفیت حسابرسی با فراهم کردن اطلاعات در صورتهای مالی و افشای هرگونه رخدادی که می‌تواند بر تصمیم‌گیری تاثیر داشته باشد، از هدر رفتن سرمایه‌ها در بازار سرمایه در سایه تصمیم‌گیری بر پایه اطلاعات نادرست، جلوگیری می‌کند
پیشینه حسابرسی در ایران
حسابرسی به مفهوم بازرسی در ایران و اسلام به زمانی برمی‌گردد که منبعی (اعم از مالی و غیرمالی) در جایی وجود داشته و هرگاه انتقال ثروت مطرح شده، نوعی نظارت و بازرسی را نیز با خود به‌همراه داشته است (حساس‌یگانه، 1388). در زمان عباسیان، صاحبان قدرت و حامیان حکومت به موضوع برید علاقه بسیاری داشتند تا حدی که خودشان جزو اداره برید در می‌آمدند و اوضاع و احوال افراد و مملکت را به‌طور شخصی تفتیش می‌کردند.
منصور خلیفه عباسی می‌گوید که من بیش از هرکسی به چهار نفر مامور نیازمندم، اول، قاضی بی‌پروا؛ دوم، رئیس گزمه که داد ستمدیده را از ستمگر بستاند؛ سوم، تحصیلداری مالیاتی که عادلانه رفتار کند و در نهایت، بازرسی که عملکرد این سه نفر را به‌درستی گزارش کند (حساس‌یگانه، 1388).
در عهد سامانیان، دو دیوان اهمیت فراوانی داشتند؛ یکی دیوان خزانه‌داری که مسئولیت حساب، حسابداری و امور مالی و دخل‌وخرج را برعهده داشت و دومی، دیوان اشراف که وظیفه آن نظارت بر دخل‌وخرج دولت بود. با پیروزی انقلاب مشروطه و تصویب قانون اساسی در آن زمان، فصل جدیدی از حسابداری و حسابرسی در ایران آغاز شد. انقلاب مشروطیت در اوج وخامت اوضاع اقتصادی، کسر بودجه و استقراض‌های خارجی به پیروزی رسید؛ لذا عمده‌ترین مشغله انقلابیون ساماندهی اوضاع آشفته و مناسبات ازهم گسیخته و تمرکز بر کنترل مخارج و مصارف دولت و دربار بوده است. پیدایش مفاهیم اولیه دفترداری، حسابداری و حسابرسی (بیشتر دولتی) در ایران، مولود چنین مشغله‌ای بوده که از همان ابتدا در قوانین انعکاس یافته است. تصویب نخستین قوانین حسابداری و حسابرسی دولتی در ایران به دوره دوم مجلس شورای ملی برمی‌گردد که این قوانین از دیدگاه پیشینه حسابداری و حسابرسی در ایران، دارای اهمیت بوده است (حساس‌یگانه، 1388(
در ایران اولین قانونی که به حسابرس (بازرس) در بخش غیردولتی اشاره کرده است، قانون تجارت مصوب 1311/02/13 است. در این قانون، در مواد 62، 63 و 64 به بازرسان شرکت اشاره شده و از آنها به‌عنوان کمیسر و مفتش یاد شده است. سرانجام این قانون با به تصویب رساندن اساسنامه جامعه حسابداران ایران با حضور 218 نفر در سال 1325، مختوم شد. بعد از اتفاقهای فوق تا زمان تصویب ماده 33 قانون مالیات بر درامد املاک مزروعی و مستغلات و حق تمبر مورخ 1335/01/16 که می‌توان آن را نخستین مرحله رسمیت یافتن حسابداری و حسابرسی در ایران شناخت، اقدامی صورت نگرفته بود (حساس‌یگانه، 1388). در این ماده از قانون از حسابرس با عنوان محاسب و کارشناس قسم‌خورده یاد شده است. پس از آن در مرداد 1340، وزارت دارایی براساس اختیارات حاصل از ماده یادشده، آیین‌نامه مربوط به تاسیس انجمن محاسبان قسم‌خورده و کارشناسان حساب را به‌منظور تشکیل مرجع رسمی جهت رسیدگی به حسابها و دفترهای اشخاص و شرکتها و موسسه‌های دیگر و اظهارنظر محاسباتی صادر کرد که سرانجام آن به تشکیل نخستین تشکیلات و انجمن حسابداران و حسابرسان ایرانی با 36 نفر عضو در تاریخ 15 آذر ماه 1341 انجامید (حساس‌یگانه، 1388) و این همان روزی است که هر سال در ایران از آن به‌عنوان روز حسابدار یاد می‌شود.
انجمن فوق تا خردادماه 1343 تنها تشکیلات و جامعه حرفه‌ای حسابداری و حسابرسی ایران بود تا اینکه در 30 خرداد 1343 انجمن دیگری به‌نام انجمن حسابداران ایران تاسیس شد که فعالیت این تشکل در قالب آگهی تاسیس آن در روزنامه بود، ولیکن فاقد هرگونه فعالیت در این زمینه بوده است. هنوز بیش از سه سال از تاسیس انجمن محاسبین قسم‌خورده و کارشناسان حساب ایران نگذشته بود که مطابق قانون مالیاتهای مستقسم مصوب 28 اسفند 1345، مقرر شد جهت استفاده از نتایج حسابرسی و رسیدگی به دفترها و حساب مودیان برای تعیین درامد مشمول مالیات، عده‌ای به‌نام حسابداران رسمی تعیین شوند. به‌دنبال موارد اتفاق‌افتاده، در اسفند 1351 عده‌ای از حسابداران رسمی به فکر ایجاد تشکیلات مستقل خود افتادند که منجر به تشکیل انجمن حسابداران خبره در سال 1353 شد )حساس‌یگانه، 1388(
