پاورپوینت پرستاری بهداشت مادران و نوزادان1 ..

پاورپوینت پرستاری بهداشت مادران و نوزادان1 .. (pptx) 22 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 22 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

بنام خدا پرستاری بهداشت مادران و نوزادان1 مراحل وضع حمل وضع حمل parturation به چهار مرحله هم پوشان تقسیم می شود که با تغییرات فیزیولوژیک اصلی میومتر و سرویکس در جریان حاملگی مطابقت دارد. مراحل وضع حمل نباید با مراحل بالینی لیبرdelivery( مراحل اول تا سوم) که کلاً مرحله سوم وضع حمل را تشکیل می دهند، اشتباه شود. مرحله اول وضع حمل مرحله اول: 95% دوران حاملگی را شامل می شود و در آن آرامش رحم و نرم شدن سرویکس وجود دارد حتی قبل از لانه گزینی دوره کاملاً کارآمدی از سکون و آرامش در میومتر وجود دارد. در این مرحله که مرحله سکون رحم است انقباضات میومتری با شدت کم وجود دارد که به طور طبیعی سبب دیلاتاسیون سرویکس نمی شود به این انقباضات براکستون هیکس یا لیبر کاذب گفته میشود نرم شدن سرویکس در مرحله اول وضع حمل عوامل منجر به نرم شدن سرویکس و افزایش تدریجی کمپلیانس بافتی عبارتند از: : افزایش واسکولاریته : هیپرتروفی استروما : هیپرتروفی و هیپر پلازی غده ای : تغییرات درساختمان ماتریکس خارج سلولی : تغییراتی در کلاژن عملکرد سرویکس در جریان حاملگی 1- عملکرد سد مانند: پوشاندن دهانه سرویکس با موکوس سرویکس برای محافظت از جنین در برابر عفونت ها 2- حفظ قدرت و کفایت سرویکس در مقابل فشار وزن محصولات حاملگی 3- تغییرات هماهنگ ماتریکس خارج سلولی برای افزایش کمپلیانس بافتی عملکرد سرویکس در جریان حاملگی در زنان غیر باردار، سرویکس بسته و سفت است و قوامی شبیه به غضروف بینی دارد. در انتهای حاملگی، سرویکس به آسانی متسع می شود و قوام آن به قوام لب ها شباهت پیدا می کند. در نتیجه، در مرحله اول وضع حمل این تغییر شکل که نرم شدن نامیده می شود با افزایش کمپلیانس بافتی همراه است اما سرویکس همچنان غیر قابل اتساع باقی می ماند. مرحله دوم وضع حمل به منظور آماده شدن برای لیبر، باید از طریق روندی که اصطلاحاً بیدار شدن یا فعال شدن و آمادگی رحم و سرویکس نامیده می شود، میومتر از حالت سکون به حالت فعال درآید. تغییرات میومتر مرحله دوم وضع حمل تغییرات میومتر در جریان مرحله دوم سبب آمادگی آن برای انقباضات لیبر می شود.یعنی پروتئین های اصلی کنترل کننده قدرت انقباضی افزایش می یابد پروتئین های مرتبط با انقباض (CAP) شامل گیرنده اکسی توسین، گیرنده پروستاگلاندین F هستند. در نتیجه تعداد گیرنده های اکسی توسین میومتر افزایش چشمگیری ( حدود 50 برابر و یا بیشتر) می یابد و نیز سبب افزایش تحریک پذیری رحم و پاسخدهی آن به یوتروتونین ها( عوامل محرک انقباض) می شود.