صفحه محصول - مقاله بیکاری ، کار ، تحصیل 59 ص

مقاله بیکاری ، کار ، تحصیل 59 ص (docx) 79 صفحه

دسته بندی : تحقیق

نوع فایل : Word (.docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحات: 79 صفحه

قسمتی از متن Word (.docx) :

بیکاری ، کار ، تحصیلکنگره60 به عنوان مرکز راهنمایی رایگان درمان اعتیاد ، همواره سعی دارد موضوعاتی را که در ارتباط نزدیک با پدیده اعتیاد و درمان آن می باشند را مورد بررسی و کنکاش قرار دهد . یکی از میادین اصلی تبادل نظر و گفت وشنود در خصوص این موضوعات ، دستور جلسات هفتگی کنگره 60 می باشد . این هفته در کلیه شعب کنگره 60 موضوع دستور جلسه هفتگی ، بیکاری ، کار و تحصیل است .منظور از طرح این دستور جلسه ، بررسی این موضوعات در ابعاد اجتماعی نیست بلکه بررسی وضعیت وضعیت مصرف کننده مواد مخدر و درمان اعتیاد در ارتباط با این موضوعات است .می خواهیم بدانیم فردی که برای درمان اعتیاد خود اقدام کرده است ، در طول دوره درمان و بعد از درمان نسبت به موضوعات فوق چه دیدگاهی باید داشته باشد ، چگونه در خصوص این موضوعات برنامه ریزی و عمل کند .شاید تصور شود مصرف کننده مواد مخدر که تحت درمان می باشد و در دوره درمان را سپری می کند . نیاز به استراحت و بستری شدن داشته باشد ، در بعضی از روش های درمان اعتیاد وضعیت فرد به گونه ای است که از کار از بستری شدن و استراحت کردن نیز فراتر می رود و فرد وضعیت بسیار وخیمی را پشت سر می گذارد .تفاوت اصلی روش درمان تدریجی یا کاهش پله ای مصرف ( تیپرینگ ) یا با سایر روش های درمان اعتیاد در این است که در این روش هیچ گونه نیازی به استراحت نیست . فردی که با استفاده از روش کنگره 60 دوره درمان را سپری می کند می تواند مانند دیگر شهروندان زندگی کند ، سرکار خود باشد و به امورات زندگی خود رسیدگی کند ، در این روش با توجه به برنامه ریزی دقیق و مصرف داروی تریاک یا اپیوم تینکچر و کاهش تدریجی و پله ای آن ، شخص از یک تعادل نسبتا خوب برخوردار است و به راحتی از عهده کلیه امورات زندگی خود برمی آید . در روش درمان کنگره 60 هیچ گونه نیازی به استراحت نیست .در این روش هیچ گونه رژیم ، برنامه یا پرهیز غذایی وجود ندارد . در این روش هیچ گونه نیازی به مصرف قرص یا داروهای شیمیایی و حتی داروهای تقویتی نیست ، در این روش شخص مانند یک انسان معمولی به زندگی خود می رسد ، اینکه بگوییم یک سفر اولی که دوره درمان و تیپرنگ را سپری می کند نباید کارکند، چنین چیزی به صورت کلی در کنگره 60 وجود ندارد . مگر در موارد خاص و استثنایی که به راهنمای شخص مربوط می شود و بعضی از مشاغل سنگین از نقطه نظر حجم کار و ساعات کار که ممکن است در برنامه درمان شخص و حضور فرد در کلاس ها اختلال ایجاد نماید . به طور کلی در طول سفر اول که شخص در حال تیپر داروی خود ( تریاک یا اپیوم تینکچر ) می باشد ، اولویت او در صدر برنامه های زندگی بایستی ، درمان و حضور به موقع در کلاس ها باشد . تا این اتفاق روی ندهد ، یعنی خواست و برنامه ریزی او و حضور در کلاس ها در صدر تمام برنامه هاقرار نگیرد، بعید به نظر می رسد که بتواند از عهده درمان بیماری اعتیاد برآید . زیرا در زمان اعتیاد ، مصرف مواد مخدر در صدر تمام مسائل زندگی و اولویت اول است و هیچ عاملی نمی تواند از حیث اهمیت و اولویت بالاتر از مصرف مواد مخدر قرار بگیرد . به همین دلیل در زمان درمان اعتیاد این وضعیت معکوس می شود و برنامه ریزی درمان و رهایی و شرکت به موقع در جلسات و غیبت نداشتن بایستی اولویت اول باشد ، به همین دلیل راهنمایان توصیه می کنند که شاگردانشان وضعیت کار و ساعات کاری خود را به گونه ای تنظیم کنند که بتوانند جلسات  و کلاس های خود را به موقع شرکت کنند ، سفر اولی هایی که غیبت و عدم حضورشان را به بهانه کار  و زندگی توجیه می کنند ، یا خواست رهایی را ندارند که در این صورت اگر هزاران سال هم سفر کنند به درمان و رهایی نمی رسند و یا اینکه از سر ناآگاهی اهمیت لازم را به حضورشان نمی دهند که در این صورت نیز خبری از درمان اعتیاد و موفقیت نخواهد بود. بنا براین در کنگره 60 برای سفر اولی ها ، نسخه بیکاری وجود ندارد ، برنامه کار سنگین و پرحجم به گونه ای که نتواند در کلاس ها شرکت کند و عملیات تیپرینگ را با موفقیت اجرا کند نیز نبایستی وجود داشته باشد .  حد فاصل و تعادل بین این دو ، موضوعی است که کنگره 60 از مسافران سفر اول انتظار دارد .در مقاطع بعدی ، یعنی بعد از درمان و رهایی نیز کار و زندگی بایستی به گونه ای باشد که شخص بتواند پایه های مالی زندگی خود را محکم کند ، این مسئله از دروس مهم کنگره 60 میباشد .بعضا شنیده می شود و دیده می شود که در خارج از کنگره 60 مصرف کنندگان مواد مخدر به طور کلی روحیه طلب کارانه ای دارند و معتقدند ، حالا که ما ترک کرده ایم بایستی خانواده و جامعه ما را حمایت کنند . به ما کار بدهند تا ما پاک بمانیم و نزنیم ( مواد مصرف نکینم )کنگره 60 هرگز چنین اعتقادی ندارد و معتقد است که این افراد درمان نشده اند و فقط ترک کرده اند و به دنبال بهانه ای هستند برای مصرف مواد .کنگره 60 معتقد است کسی که از عهده درمان اعتیاد بر می آید بسان فردی است که با ندانستن و بلد نبودن شنا بتواند از وسط اقیانوس خود را به ساحل برساند ، چنین شخصی در سایر امورات زندگی مانند پیدا کردن کار و تحکیم پایه های مالی زندگی بایستی کاملا موفق عمل کند و چنین مسائلی برای او در قیاس با اقیانوس ، مانند پریدن از جوی آب است . خودش بایستی تمام بار و مسولیت زندگی اش را به عهده گیرد و منتظر کوچکترین حمایتی در این خصوص نباشد .تحصیل :کنگره 60 معتقداست که درمان فوق ترک است وتعادل فوق درمان و ما در کنگره 60 به دنبال تعادل هستیم . یکی از نشانه های بارز تعادل ، کار ، زندگی و پایه های مستحکم مالی است ، اما تمام زندگی کار و پول درآوردن نیست، آموزش و خدمت نیز از دیگر مصادیق بسیار مهم  تعادل می باشند ، اعضای کنگره 60 خوب می دانند که چگونه این امور را در کنار یکدیگر قرار دهند و از عهده همه برآیند ، کار ، زندگی ، آموزش و خدمت . بخش مهمی از بار مفهوم آموزش در درون واژه تحصیل نهفته است ، تحصیل  علم و کوتاهی نکردن در طریق علم نیز از توقعات مهم کنگره 60 از مسافران خود می باشد .بسیاری از ما ممکن است در زمان اعتیاد ، تحصیل خود را رها کرده باشیم . مانند خود من ، اما حالا کنگره 60  از ما می خواهد که تحصیل  را از سر بگیریم ، بسیاری از اعضای کنگره 60 بعد از درمان و رهایی و حتی در سفر اول تحصیلات خود را از سر گرفته اند . خیلی ها در زمان ورود به کنگره 60 دیپلم هم نداشته اما اکنون  نه تنها دارای تحصیلات دیپلم می باشند بلکه وارد دانشگاه شده و تحصیلات عالیه را دنبال می کنند . آقای رضا ترابخانی ، یکی از راهنمایان موفق کنگره 60 ، تا چندی پیش مدرک دیپلم هم نداشت اما اکنون نه تنها دارای مدرک دیپلم می باشد ، بلکه در کنکور دانشگاه آزاد اسلامی نیز پذیرفته شد . یکی از اعضای کنگره 60 شعبه انقلاب ( مهدی حسینی )  که مصرف کننده هروئین و قرص بود ، تحصیلاتش را در مقطع دبیرستان رها کرده بود ، او سال های دبیرستان را در اوج اعتیاد بود ،  او همزمان با سفر اول و سپری کردن دوره درمان ، تحصیلش را شروع کرد و موفق شد مقطع دبیرستان را به اتمام برساند ، بعداز درمان و رهایی همزمان با قبولی در امتحانان کمک راهنمایی ، در دانشگاه نیز قبول شد ( مقطع کاردانی ) بعد از اتمام دوره کاردانی همزمان با کمک راهنمایی ، در مقطع کارشنانسی نیز پذیرفته شد ، یکی دیگر از اعضای کنگره 60 ( آقای فریدون ) در سن 50 سالگی  تحصیلات دانشگاهی را از سر گرفت ، او دارای مدرک لیسانس بود اما این بار در رشته ای دیگر .یکی دیگر از اعضای کنگره 60 ( علی جلالی ) که مصرف کننده هرویین و حشیش بود ، در زمان ورود به کنگره ، دیپلم نداشت و از درس و درس خواندن فراری بود .  علی در حتا حاضر نه تنها تحصیلات متوسطه را به پایان رسانده بکله دانشجوی رشته موسیقی نیز می باشد . نمونه های این چنینی در کنگره 60 زیاد داریم و این ها نشانه های تعادلی هستند که مد نظر کنگره 60 می باشد . اینکه بگوییم از ما گذشته است و ما دیگر وقت و حوصله درس خواندن نداریم ، دیدگاهی کاملا ً اشتباه و بازدارنده است . برای درس خواندن و برای تحصیل هیچ زمانی دیر نیست ، همانگونه که برای برخاستن هیچ گاه دیر نیست . همان گونه که برای درمان اعتیاد و خروج از تاریکی هیچ گاه دیر نیست . فراموش نکنیم که در کتاب عبور از منطقه 60 درجه زیر صفر ، توصیه مهمی که از سوی سردار خطاب به نویسنده کتاب و در ادامه خطاب به تمامی اعضای کنگره 60 می شود این است که در طریق علم کوتاهی نکنیم . شاید جالب باشد که بدانید آقای مهندس دژاکام در آستانه سن 60 سالگی ، به صورت منظم آموختن زبان انگلیسی و عربی را ادامه می دهند . هفته ای سه روز ساعت 6  صبح استخر هستند و در طول روز ، حدود 12 ساعت کار می کنند . کار ، زندگی ، آموختن و آموزش ، خدمت ، ورزش . و هماهنگی این امور یعنی تعادل ، یعنی نزدیک شدن به فرمان عقل . اعتیاد یک بیماری روانی، اجتماعی و اقتصادی است که از مصرف غیرطبیعی و غیرمجاز برخی مواد مانند الکل، تریاک، حشیش و... ناشی می‌شود و باعث وابستگی روانی یا فیزیولوژیک فرد مبتلا (معتاد) به این مواد می‌شود و در عملکرد جسمی، روانی و اجتماعی وی تأثیرات نامطلوب بر جای می‌گذارد. [۲] بررسی پدیده اعتیاد در قالب علوم پزشکی، روان‌شناسی و جامعه‌شناسی صورت می‌گیرد. از سال ۱۹۶۴ میلادی، سازمان بهداشت جهانی استفاده از عبارت وابستگی دارویی یا وابستگی به دارو را به جای اصطلاح اعتیاد توصیه نموده‌است، اما استفاده از اصطلاح اعتیاد هنوز رایج است. اعتیاد حالتی است که ناشی از استعمال مداوم بعضی از داروها (موسوم به مواد مخدر) می‌باشد، به‌طوری که قطع استفاده از این مواد باعث بروز اختلال در عملکرد بدن انسان می‌شود. این وابستگی از طرفی باعث تسکین و آرامش موقت و گاهی تحریک و نشاط گذرا برای فرد می‏گردد و از طرف دیگر بعد از اتمام این اثرات سبب جستجوی فرد برای یافتن مجدد ماده و وابستگی مداوم به آن می‏شود. در این حالت فرد هم از لحاظ جسمی و هم از لحاظ روانی به ماده مخدر وابستگی پیدا می‌کند و مجبور است به تدریج مقدار ماده مصرفی را ا فزایش دهد. مواد اعتیادآور