صفحه محصول - مقاله تاريخچه هواشناسي در ايران 19 ص

مقاله تاريخچه هواشناسي در ايران 19 ص (docx) 21 صفحه

دسته بندی : تحقیق

نوع فایل : Word (.docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحات: 21 صفحه

قسمتی از متن Word (.docx) :

تاريخچه هواشناسي در ايران : مطالعة و بررسي جو هميشه مورد نظر دانشمندان ايراني بوده است ، از اين رو خيلي از دانشمندان نجوم در آثار خود بخشي را به مسائل جوي اختصاص داده اند .محمد بن ذكرياي رازي ، ابن سينا ، حكيم عمر خيام ، ابوريحان بيروني و انوري شاعر معروف از شخصيتها و دانشمندان ايراني بوده اند كه پيرامون پديده هاي جوي مطالبي در آثار خود به يادگار گذاشته اند . فعاليتهاي منظم هواشناسي اولين بار با اندازه گيري عناصر جوي توسط سفارتخانه هاي انگليس و روس در تهران و مناطق نفت خيز جنوب كشور شروع شد كه اين اطلاعات صرفاً به بايگاني كشورهاي مربوطه منتقل شده و احتمالاً در برنامه هاي تحقيقاتي آنها مورد استفاده ويژه قرارگرفته است. درس هواشناسي در سال 1298 در برنامه درسي مدرسه برزگران منظور شد كه اين درس توسط معلمان فرانسوي تدريس مي شد و در همان محل اولين سكوي هواشناسي احداث شد كه در آن دماي هوا و رطوبت نسبي و ميزان بارندگي اندازه گيري مي گرديد . اين ايستگاه در سال 1308 كامل شد و اكثر عناصر جوي را ديده باني مي كرد بتدريج در اثر نياز شديد بخشهاي كشاورزي و آبياري تعدادي ايستگاه نيز بر حسب ضرورت در نقاط مختلف كشور تاسيس گرديد كه مسؤوليت آن با بنگاه مستقل آبياري وابسته به وزارت كشاورزي وقت بود . بعد از جنگ جهاني دوم نيروهاي متفقين براي سلامت پرواز هواپيماهـاي خودي واحد كوچك هواشناسي داير كردند كه نيازهــــاي هواشناسي بخش هواپيمايي آنها را تامين مي كرد در ايــــن زمان بنگاه مستقل آبياري وزارت كشاورزي اقدام به تربيت يك گروه ديده بان هواشناس نمود كه اين ديده بانان در سال 1327 فارغ التحصيل و در ايستگاه هاي هواشناسي مشغول به كار شدند . هواپيمايي كشوري نيز به علت نياز به اطلاعات جوي در فرودگاههاي كشور اقدام به تاسيس ايستگاههاي هواشناسي كرد . در اثر نياز شديد برنامه ريزان به آمار و اطلاعات اقليمي از نواحي مختلف كشور و ناهماهنگي در تاسيس ايستگاههاي هواشناسي كه توسط بخشهاي مختلف ايجاد مي شد مسؤولان وقت ، تاسيس يك واحد هواشناسي مستقل در كشور را ضروري دانسته و در سال 1334 شمسي اداره كل هواشناسي كشور وابسته به وزارت راه تاسيس شد . اين اداره كل بعدها بصورت سازماني مستقل زير نظر وزارت جنگ قرار گرفت كه بعد از انقلاب اسلامي مجدداً زير نظارت وزارت راه و ترابري درآمد در هنگام تشكيل اداره كل هواشناسي در سال 1334 تمامي ايستگاههاي هواشناسي كه توسط بخشهاي مختلف تاسيس شده بودند به اين اداره كل واگذار شد . ايستگاههاي واگذارشده از نوع سينوپتيك ، اقليم شناسي و باران سنجي بودند كه هريك ديده باني هاي مربوط بخود را انجام مي دادند . در آن زمان تعداد ايستگاههاي سينوپتيك 34 و اقليم شناسي 107 و باران سنجي 160 بود . گسترش ايستگاههاي هواشناسي و توسعه شبكه آن پس از انقلاب اسلامي شتاب بيشتري پيدا كرده است . در سال 1338 هوا شناسي ايران بعنوان يكصد و سومين عضو سازمان هواشناسي جهاني به عضويت اين سازمان جهاني درآمد.