مقاله مقاله ای در مورد LCD , LED (docx) 1 صفحه
دسته بندی : تحقیق
نوع فایل : Word (.docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحات: 1 صفحه
قسمتی از متن Word (.docx) :
LCD , LED
چكيده :
در اين مقاله در ابتداي تاريخچهي LCD بيان ميشود و LCD با CRT از نظر وزن و كيفيت و وضعيت مقايسه ميشود.
LCD توسط يك اتريش به نام فردريك كشف شد كه مشاهدات او در اين مقاله آمده است.
امروز تلويزيونهاي رنگي، LCD ساختاري ساندويچ مانند دارند كه ساختار LCD و روشهاي ساخت آن را مورد بررسي قرار ميدهيم.
اصول نمايشگرهاي رنگي LCD هاي ماتريسي فعال و غيرفعال كه دو ساختار آنها و نيز تلويزيون و پروژكتور ويدئويي LCD از جمله مطالبي هستند كه در اين مقاله ميخوانيم.
مقدمه:
دنياي امروز دنياي فنآوريهاي پيشرفته ميباشد، هر روز از گوشه و كنار جهان خبر اختراعات و اكتشافات جديد به گوش ميرسد و يكي از اين ابداعات كه كمكم فراگير ميشود تكنولوژي LCD است.
قبل از LCD از مانيتورهاي CRT بيشتر استفاده ميشد اما بدليل مزيتهايي كه LCD نسبت به CRT دارد اميد است با افزايش توليد و بالارفتن تكنولوژي توليد مانيتورهاي LCD جايگزين مانيتورهاي CRT شود.
تاريخچه LCD :
قبل از LCD مانيتورهاي CRT استفاده ميشد.
مانيتورهاي CRT :اين مانيتورها به مانيتورهاي لامپ اشعه كاتوديك يا مانيتورهاي مجهز به تفنگ كاتدي مشهور هستند. در اين مانيتورها سه تفنگ الكتروني با رنگهاي قرمز، سبز و آبي وجود دارد كه الكترونها را به سرعت به پشت صفحه نمايش پرتاب ميكند. سطح داخلي صفحه نمايش به يك ماده فسفري آغشته شده است كه در اثر برخورد الكترونها به يك نقطه از اين سطح فسفري، با سوختن فسفرها از آن نور منعكس ميشود.
LCD : تكنولوژي LCD يا كريستال مايع از زماني در حدود يك دهه قبل براي اولين بار براي استفاده در كامپيوترهاي قابل حمل Laptab پا به عرصه ظهور گذاشت.
مقايسهي LCD با CRT :
- از نظر اندازه و وزن، LCD با اختلاف بسيار زيادي جلوتر از CRT قرار دارد.
- از نظر كيفيت تصوير، تقريباً مساوي پيش ميروند اما در آينده بدليل محدوديتهاي CRT همچون قطر ثابت الكترون،LCD پيشي خواهد گرفت.
- از نظر وضعيت واقعي، تلويزيونهاي CRT 24 اينچ به 23 اينچ نزديكترند. در حالي كه يك LCD 19 اينچ نزديك 20 اينچ قطر دارد.
- از نظر قيمت كه مهمترين عامل است، LCDها بسيار گرانتر از CRT هستند كه در آينده با افزايش توليد و بالارفتن تكنولوژي توليد، اين مانع نيز از سر راه LCD كنار خواهد رفت.
كريستال مايع چيست؟
- LCD ها يا كريستال مايع اولين بار در سال 1855 از سوي يك گياه شناس اتريشي به نام فردريك رينيتز كشف شد او مشاهده كرد زماني كه يك ماده شبيه كريستال را ذوب ميكند اين مايع كه در ابتدا تيره بود و با بالارفتن حرارت رنگ آن روشن ميشود پس از خنك كردن مايع قبل از تبلور نهايي به رنگ آبي تبديل ميشود.
- كريستال مايع از نظر ماهيت مادهاي است نه جامد و نه مايع ولي به مايع نزديكتر است.
- و در صورتي كه از نظر الكتريكي برانگيخته شود، نور گذرنده از خود را تحت تأثير قرار ميدهد.
امروزه تلويزيونها، مانيتورهاي LCD رنگي يك ساختار ساندويچي دارند.
TFT لايه نازك ترانزيستوري صفحه نمايش مايع است با ساختاري ساندويچي، كه كريستال مايع بين دو صفحه شيشهاي پر شده است.
شيشه TFT تعدادي پيكسلهاي نمايش دارد، و يك شيشه فيلتر رنگ، يك فيلتر رنگ براي توليد كردن رنگ دارد.
كريستال مايع بر طبق تفاوت در ولتاژ بين شيشه فيلتر رنگ و شيشه TFT حركت ميكند.
ساختار LCD با روشهاي ساخت:
حال به شرح مختصر و فهرست وار ساختار مواد كريستال مايع و فرآيند توليد يك LCD سادهي ماتريسي ميپردازيم.
در ساختار ساندويچي، LCD هاي رنگي ساختاري دارند كه اجزاي آن به آرايشي ساندويچ مانند تبديل ميشوند اين اجزا عبارتند از :
1. فيلتر پولاريزاسيون (شفاف سازي) كه نور ورودي و خروجي را كنترل ميكند.
2. زير لايهي شيشهاي كه فيلتر كردن الكتريسيته را از الكترودها متوقف ميسازد.
3. الكترودهاي شفاف كه LCD را تحريك ميكنند به منظور عدم تداخل با مجتمع سازي رنگ تصوير، در اين الكترودها از يك مادهي فوقالعاده شفاف استفاده ميشود.
4. لايهي مسيردهي كه از فيلم (نوارهاي باريك) براي به صف كردن مولكولها در جهتي ثابت استفاده ميكند.
5. كريستالهاي مايع.
6. فضاگذار كه فضاي يكنواخت را بين صفحات شيشهاي حفظ ميكند.
7. فيلتر رنگ كه از طريق استفاده از فيلترهاي قرمز، سبز و آبي رنگها را نمايش ميدهد.
8. نور زمينه صفحه نمايش از پشت روشن است تا صفحهي نمايش روشنتر باشد.
اصول نمايشگرهاي رنگي :
در سيستمهاي ماتريس- نقطهاي، نقاط سبز، آبي و قرمز، از طريق استفاده از فيلترهايي براي هر يك از سه رنگ اصلي به دست ميآيند. با تركيب كردن اين سه رنگ ميتوان به انواع مختلف رنگها دست يافت.
LCD هاي ماتريسي فعال و غيرفعال :
دو نوع LCD در رايانه وجود دارد : LCDهاي ماتريسي فعال و غيرفعال.
نمايشگر ماتريسي فعال :
بيشتر كامپيوترهاي جديد laptab صفحه نمايش كريستال مايع ماتريسي فعال دارند.
LCD ماتريسي فعال ساختار لايهاي دارد.
در مزيت كريستالهاي مايع اين است كه به عنوان سوئيچهاي كوچكي براي خاموش و روشن كردن پيكسلهاي تصوير استفاده ميشود.
يك LCD وسيلهاي است كه از 4 الگو يا واقعيت فيزيكي بهره ميگيرد :
اول اينكه نور ميتواند قطبيده شود، دوم اينكه كريستالهاي مايع ميتوانند منتقل شوند و جهت نور قطبيده شده را تغيير دهند. سوم اينكه ساختار كريستالهاي مايع ميتوانند از سوي جريان الكتريكي تغيير يابند و آخرين مورد اينكه موارد شفافي موجودند كه قادرند جريان الكتريسيته را هدايت كنند.
درون صفحهها الكترودهاي شفاف و فيلترهاي رنگ هستند كه هر كدام به عناصر كوچكي كه SaB Pixel ناميده شده است تقسيم ميشوند.
نمايشگر ماتريسهاي غيرفعال :
ماتريس غيرفعال از يك شبكه ساده براي تأمين شارژ پيكسلهاي موجود در روي نمايشگر استفاده ميكنند. ايجاد شبكه در واقع مرحله پردازش است كه با دو لايه شفاف آغاز ميشود. مواد كريستال مايع مابين دو لايه شفاف قرار خواهد گرفت يك فيلم قطبيده به بخش خارجي از هر يك از اين لايه اضافه ميشود. سيستم ماتريسي غيرفعال نواقصي دارد از جمله زمان پاسخ كوتاه و كنترل ولتاژ بدون دقت.
همانطور كه گفته شد ماتريسهاي غيرفعال از يك شبكه ساده براي تأمين شارژ پيكسلهاي موجود روي نمايشگر استفاده ميكنند. ايجاد شبكه در واقع يك مرحله پردازش است كه با دو لايه شفاف آغاز ميشود به يكي از اين لايهها ستونها و به ديگري رديفهايي واگذار ميشود كه از مواد هادي و شفاف ساخته ميشوند كه معمولاً از جنس قلع هستند.
ستونها و رديفها به مدارهاي مجتمع(ICها) مرتبط ميشوند و زماني كه شارژ از سطر يا ستون خارج شود. اين مدارها، كنترل خواهد شد.
در ماتريسهاي LCD Passiae هيچ وسيله Swiching وجود ندارد و هر پيكسل براي بيشتر از يك فريم زماني آدرس دهي شده است.
آدرس دهي فعال محدوديتهاي مالتي پلكس كردن را به وسيلهي گنجاندن يك عنصر Swiching فعال حذف ميكند.
ساختار سيستمهاي تحريك ماتريسي :
ساختار سيستمهاي تحريك ماتريسي ساده :
الكترودهاي x بر روي زير لايهي پايين سلول كريستال مايع قرار دارند و الكترودهاي y بر روي زيرلايهي بالا هستند. سيگنالهاي الكتريكي با زمانبندي مناسب به اين الكترودها اعمال ميشود تا پيكسلهاي هدف انتخاب شوند.
ساختار سيستمهاي تحريك ماتريسي فعال :
در اين ساختار ترانزيستورهاي سوئيچينگ از نوع TFT و يا ديودهايي به هر پيكسل (Pixel) متصل است تا الكترودهاي x وy را خاموش و روشن كند. سيگنالهاي سوئيچينگ به الكترودهاي x اعمال ميشوند و سپس سيگنالهاي ويدئو به الكترودهاي y داده ميشوند.
تلويزيون LCD panel vision:
تلويزيونهاي Projection اخيراً بسيار مورد توجه قرار گرفتهاند. از يك LCD كوچك و چندين آينه براي توليد تصويري بزرگ استفاده ميشود. اين همان دليل پيكسلهاي بزرگ در اين تلويزيونهاست.
پروژكتور ويدئويي LCD : Projector Video LCD
اين دستگاهها از يك LCD بسيار كوچك براي هر رنگ و چندين آينه براي توليد تصوير بزرگ استفاده ميكند.
خلاصه :
تكنولوژي LCD يا كريستال مايع از زماني در حدود يك دهه قبل براي اولين بار براي استفاده در كامپيوترهاي قابل حمل laptab پا به عرصه ظهور گذاشت.
فردريك يك گياه شناس اتريشي كاشف كريستال مايع است او مشاهده كرد زماني كه يك ماده شبيه كريستال مايع را ذوب ميكند اين مايع كه در ابتدا تيره بوده و با بالارفتن حرارت رنگ آن روشن ميشود پس از خنك كردن مايع قبل از تبلور نهايي به رنگ آبي تبديل ميشود.
تلويزيونها و مانيتورهاي LCD ساختاري ساندويچي مانند دارند.
دو نوع LCD در رايانه وجود دارد : LCD هاي ماتريسي فعال و غيرفعال كه بيشتر كامپيوترهاي laptab كريستال مايع ماتريسي فعال دارند.
LCD در نور ميتواند قطبيده شود و كريستالهاي مايع ميتوانند منتقل شوند و جهت نور قطبيده شده را تغيير دهند. ساختار كريستالهاي مايع ميتواند از سوي جريان الكتريكي تغيير يابند و نيز مواد شفافي موجودند كه قادرند جريان الكتريسيته را هدايت كنند.
LCD يا LED ؛ و تفاوت های آنها
امروزه تکنولوژی وسایل الکتریکی و چند رسانه ای به سرعت رشد می کند طوری که برنامه ریزی برای خرید یک وسیله ممکن است با مشکل مواجه شود و وسیله جدیدی با قیمت مناسبی وارد بازار شود و برنامه شما را برای خرید به هم بریزد.
یکی از این تکنولوژی ها LCD است. برای اینکه بتوانید انتخاب درستی در خرید داشته باشید این راهنما می تواند کمک موثری برای شما باشد.در این مقاله منظور از تلویزیون های LCD قدیمی تلویزیون هایی است که از تکنولوژی LED استفاده نمی کنند. چون همانطور که بعدا خواهیم دید LCD و LED تفاوت جزئی در تکنولوژی با هم دارند که کیفیت تصویر را بسیار بهبود می بخشد.
کنتراست /سطح بندی رنگ سیاه:
تلویزیون های LCD همیشه هنگامی که تلویزیون روشن است نور پس زمینه دارند. برای تولید رنگ سیاه بر روی صفحه نمایش بایستی مانع از برخورد نور پس زمینه به صفحه نمایش شوند و این کار را با استفاده از منحرف کردن کریستال به یک مکان بسته انجام می دهند که این عمل باعث به وجود آمدن کنتراست کم تصویر و محو شدن جزئیات در نواحی تاریک تصویر است.
در تلویزیون های LED، سعی شده است تا این مشکل با استفاده از local dimming رفع شود. با استفاده از این تکنولوژی، در نواحی تیره تصویر با کنترل نور LED ها سعی می کنند تا میزان تیرگی نقاط را بالاتر ببرند و کنتراست بهتری را برای تصویر تولید کنند و جزئیات نواحی تیره را بهتر نمایش دهند.
مقایسه LCD و LED از نظر زاویه دید
تکنولوژی LCD های قدیمی تلاش بسیاری برای بهبود زاویه دید کرده اند اما تا امروز بهترین زاویه دیدی که داده اند، نمی تواند زاویه های کمتر از 30 درجه از لبه تصویر را پوشش دهد، اما در تکنولوژی تلویزیون های LED این مقدار بسیار بهتر شده است تا حدودی که در این زمینه( زاویه دید) با تلویزیون های پلاسما رقابت می کند.
نمایش ویدئو های با سرعت زیاد:
ویدئو هایی که دارای صحنه های اکشن هستند و در فاصله زمانی بسیار کم تعداد زیادی از اتفاقات رخ می دهد به زمان پاسخ و نرخ رفرش صفحه وابسته هستند و هیچ گونه وابستگی به تکنولوژی تولید نور پس زمینه ندارند. در صورتی که این فاکتور برایتان مهم است باید بر اساس زمان پاسخ(Response time) و (Refresh rate) تصمیم بگیرید که کدام مدل (توجه کنید مدل نه LCD یا LED) را بگیرید.
طول عمر:
بسیاری از شرکت ها برای تلویزیون های LED خود طول عمر میانگین 100هزار ساعت را در نظر گرفته اند.این زمان بسیار زیاد است و با توجه به اینکه مدت زمان زیادی نیست که تکنولوژی LED وارد بازار شده است و سابقه ای در این زمینه ثبت نشده است نمی توان قطعی اظهار نظر کرد.اما با توجه به نحوه تولید تصویر و نور پس زمینه تلویزیون های LED طول عمر زیادتری نسبت به تلویزیون های LCD دارند.
مصرف برق:
تلویزیون های LED که در این مقاله به شرح جزئیات آنها پرداختیم (دارای تکنولوژی local dimming) به مقدار بسیار کمی بیشتر از تلویزیون های LCD قدیمی برق مصرف می کنند. مصرف برق این تلویزیون ها در حدود مصرف برق تلویزیون های پلاسما است. البته مصرف برق تلویزیون هایی که با استفاده از LED های کار گذاشته شده در لبه پانل کار می کنند (Edge lit) کمتر از تلویزیون های LCD است.
مقاله lcd :
نسل جدید تلویزیون ها برای سلیقه های مختلف در انواع و اقسام متفاوتی به بازار عرضه شده و انتخاب را قدری دشوار می کنند. اگر برای خرید آنها تصمیم قطعی گرفته اید، هنوز باید از بین مدل پلاسما و یا LCD (ال.سی.دی) یکی را برگزینید. شاید این دو مدل تلویزیون از نظر ظاهری تفاوت های چشمگیری با هم نداشته باشند، اما تکنولوژی به کار رفته در هر یک کاملاً متفاوت است. اگر قصد خرید تلویزیون ۴۲ اینچی و یا کمتر را دارید LCD بخرید، اما اگر می خواهید ۴۲ اینچ به بالا بخرید، باید بر حسب نیاز و مورد استفاده خود ببینید که تکنولوژی به کار رفته در کدام مورد با نیازهای شما همخوانی دارد و همچنین چه مقدار بودجه برای این کار در نظر گرفته اید.
اکثر ست هایی که در حال حاضر در بازار وجود دارند چه LCD و چه پلاسما هر دو دارای صفحه نمایشگر عریض (Wide Screen) می باشند. صفحه عریض یا کشیده به این معناست که طول صفحه نمایش نسبت به عرض آن بیشتر باشد که به صورت استاندارد با تناسب عددی ۱۶:۹ برای همه تلویزیون های HD در نظر گرفته می شود و در نتیجه تصویری که بیننده مشاهده می کند مستطیلی تر می باشد. رقم فوق در تلویزیون های قبلی برابر با ۴:۳ بوده و به همین دلیل در تلویزیون های قدیمی شاهد تصاویری مربعی بودیم.
پلاسما
در حال حاضر کلیه تلویزیون های پلاسمایی که در بازار وجود دارند با کیفیت HD عرضه می شوند. سایز صفحه نمایشگر این تلویزیون ها از ۳۷ اینچ شروع شده و تا ۶۵ اینچ ادامه پیدا می کند. البته انواع ۱۵۰ اینچی آنها هم ساخته شده است که فقط برای مصارف نمایشگاهی به کمپانی های بزرگ فروخته شده. قیمت این تلویزیون ها از ۷۰۰ هزار تومان شروع شده و تا ۲ میلیون تومان هم افزایش پیدا می کند. برخی از انواع ۶۰ تا ۶۵ اینچی آنها هم هستند که دارای قیمتی نزدیک به ۵ میلیون تومان می باشند.
به هر حال واقعیت این است که هر چقدر بیشتر برای یک تلویزیون پلاسما هزینه کنید به همان اندازه نیز از امکانات بیشتری برخوردار می شوید. تلویزیون های پلاسما اصولاً دارای کنتراست رنگی بالایی می باشند و تشخیص رنگ سفید و سیاه و خاکستری در آنها بالاست و به همین دلیل تصویری که فرد در نمایشگر پلاسما مشاهده می کند نسبت به تصویر LCD از وضوح بالاتری برخوردار می باشد. این ویژگی منحصر بفرد سبب می شود که تصاویر اکشن و تند با کیفیت مطلوبی نمایش داده شوند و تصاویر دچار سکته و یا شطرنجی شدن نشوند. یکی از مشکلات تلویزیون های پلاسما این است که طوری برنامه ریزی شده اند که کیفیت برنامه های تلویزیونی معمولی و سایر DVD های معمولی را نیز به کیفیت HD تبدیل می کنند و همین امر سبب می شود تصویری خروجی قدری کدر، خشک، و خشن شود.
گرانترین تلویزیون پلاسما مدل های ۱۰۸۰p هستند که رزولوشن تصویر آنها ۱۹۲۰ در ۱۰۸۰ است. هر چقدر صفحه تلویزیون پلاسما کوچکتر باشد، برای دریافت تصاویر با کیفیت بهتر باید به آن نزدیکتر شد. به عنوان مثال بهترین وضعیت قرار گرفتن از یک تلویزیون پلاسمای ۵۰ اینچی چیزی در حدود ۴ متری آن است و تنها در این فاصله است که قادر به دریافت وضوح اصلی تصاویر خواهید بود.
مانند CRT (لامپ تصویرهای معمولی) تلویزیون های پلاسما نیز برای تولید نور از سنسورهای فسفری استفاده می شود. از این رو اگر صفحه نمایش برای مدت زمان زیادی بر روی یک تصویر بدون حرمت باقی بماند، لامپ تصویر تلویزیون می سوزد. که البته شما می توانید با قرار دادن نمایشگر بر روی وضعیت نرمال و تنظیم نور از این مشکل جلوگیری بعمل آورید.
یکی دیگر از مواردی که در مورد ست پلاسما باید به آن توجه کرد سیستم صوتی (Audio System) آن می باشد. تلویزیون های پلاسما فقط دارای بلندگوهایی بر روی خود تلویزیون هستند که یا در دو طرف و یا در زیر آن جای می گیرند و شامل بلندگوهای جانبی برای پخش قوی تر صدا نیستند و اگر خواهان برخورداری از صدای قوی و با کیفیت هستید باید هزینه ای را به صورت جداگانه برای خرید اسپیکر بپردازید.
LCD
صفحه های نمایش LCD از ۱۵ اینچ شروع شده و تا ۶۵ اینچ ادامه پیدا می کنند و همگی مجهز به اسپیکر و تیونر می باشند. از نظر قیمتی انواع ۲۱ تا ۲۴ اینچی آن را می توان با مبلغی نزدیک به ۴۰۰ هزار تومان خریداری کرد. از آنجایی که اخیراً قیمت ها افت چشمگیری داشته اند قیمت مدل های ۵۰ اینچی هم کاهش پیدا کرده و پیش بینی می شود که تا چندی دیگر با قیمت تلویزیون های پلاسما برابری کنند. بر طبق برآوردها قیمت این تلویزون امسال در مقایسه با سال گذشته چیزی در دود ۲۲% کاهش دربرداشته.
معمولاً وضوح تصویر LCD به خاطر پایین بودن میزان کنتراست رنگ آن از رقیب خود پلاسما پایین تر است. به این معنا که زمان بیشتری را می برد تا بتواند تفاوت میان رنگ های سفید و مشکی را تشخیص دهد. که این مسئله به ویژه در تصاویر فیلم های اکشن و حرکات تند و گاهی اوقات بازی های ورزشی باعث کاهش کیفیت تصویر می شود. توجه داشته باشید که این کند بود تشخیص رنگ در میلی ثانیه مطرح می شود؛ اما با پیشرفت تکنولوژی این مشکل نیز در حال برطرف شدن است.
تلویزیون های LCD در حدود ۱ تا ۲ اینچ باریکتر از تلویزیون های پلاسما هستند و در هنگام تماشا باید در زاویه ی مشخصی نسبت به آن قرار بگیریم یعنی در صورت بلند شدن، نشستن، و یا تغییر زاویه شاهد تغییر کیفیت، وضوح، و شفافیت تصاویر هستیم که در تلویزیون پلاسما یک چنین مشکلی وجود ندارد. اما از طرف دیگر LCD مشکل سوختن لامپ تصویر را ندارد، صفحه نمایشگر آن در اتاق های خیلی روشن هم قابل دیدن است و دارای کلیه استاندارهای مورد نیاز برای یک تلویزیون می باشد. به نرمی کار می کند، و در زمان کار کردن گرم نمی شوند و نیاز به فن های خنک کننده پر سر صدای پلاسما هم ندارند.
یکی دیگر از مزایای LCD های باریک این است که به شما اجازه می دهند آنها را هر کجا که دوست داشته باشید قرار دهید و حمل و نقل و جابجایی آنها نیز راحت است.
انتخاب درست
مناسب بودن یک تلویزیون با کیفیت HD فقط به بزرگ بودن صفحه نمایش آن ختم نمی شود. انتخاب آنقدر گسترده و امکانات آنقدر وسیع شده اند که حتی گاهی اوقات برخی از کارشناسان خودشان هم نمی دانند که باید چه توضیحی در مورد تفاوت های مدل های مختلف بدهند. در هنگام خرید تنها نباید به بزرگی صفحه نمایش توجه کنید و بهتر است نکات زیر را هم مورد توجه قرار دهید:
مهم: میزان کنتراست
کنتراست رنگ معیاری است برای تشخیص تفاوت موجود میان روشنترین سفید و تیره ترین سیاهی که در یک لحظه از جلوی چشمان ما می گذرد. هر چقدر کنتراست بالاتر باشد، صفحه نمایش توانایی نمایش تصاویر واضح تری را دارد. در حقیقت می توان به آن به عنوان فیلتری نگاه کرد که توانایی جذب و انعکاس نور را افزایش داده ، فشار زیادی به چشم وارد نمی کند و مبین میزان e-tone یا همان تفاوت میان تم سیاه و سفید است. به زبان ساده تر می توان گفت که هر چقدر کنتراست رنگ بیشتر باشد، کیفیت تصویر نیز بالاتر می رود. میزان کنتراست رنگ تلویزیون های LCD از ۶۰۰:۱ شروع می شود و این در حالی است که این رقم در تلویزیون های پلاسما ۱۰۰۰:۱ می باشد و در اینجا برتری پلاسما نسبت به LCD کاملاً روشن می شود.
مهم: نسبت پهنا به ارتفاع
این مورد ارتباط بین طول تصویر نسبت به عرض آنرا مشخص می کند. نسبت فوق در تلویزیون های نسل گذشته چیزی در حدود ۴:۳ بوده. این رقم در مدل های صفحه عریض امروزی ۱۶:۹ می باشد. و دلیل نمایش بهتر DVD ها در این تلویزیون ها نیز همین مورد است چراکه کلیه فیلم ها از ۵۰ سال پیش تا کنون با اسپکت ۱٫۸۵:۱ ساخته شده اند که خیلی نزدیک به نسبت تلویزیون صفحه عریض که ۱۶:۹ است یا ۱٫۷۸:۱ می باشد.
ورودی ویدئو
تعداد و نوع ورودی های ویدئوئی که در تلویزیون وجود دارد مشخص می کند که شما می توانید چه دستگاهای دیگری را به تلویزیون خود اتصال دهید. انواع این ورودی ها به شرح زیر می باشند:
کامپوزیت
این نوع ورودی دارای پایین ترین کیفیت اما بالاترین رنج سازگاری است. هر دستگاهی که دارای ورودی ویدئو باشد، حتماً شامل ورودی کامپوزیت هم هست. دستگاه مورد نظر را می توانید با استفاده از یک سیم رابط ۷۵ اهمی با جک RCA به تلویزیون متصل کنید.
ویدئو
این سیستم ورودی، کیفیت بالاتری را ایجاد می کند و اغلب دستگاهها بجز سیستم های VCR شامل این ورودی می باشند. برای اتصال دارای یک سیم مخصوص بخود می باشد و با استفاده از سوکت های مولتی پین قابلیت اتصال را پیدا می کند.
کامپوننت: این ورودی برای اتصال رسیورهای ماهواره ای، دستگاه DVD، و بلو ری (Blue Ray) کاربرد دارد که با یک سیم سه سر ۷۵ اهمی به تلویزیون متصل می شود.
VGA (آرایه گرافیک تصویر)
سیستم اتصال آنالوگ RGB که در ابتدا در ساخت کامپیوتر ها مورد مصرف قرار می گرفت
DVI (آرایه تصویری دیجیتال)
یکی از پر کیفیت ترین انواع ورودی هاست. این سیستم اتصال دیجیتالی تصاویر می تواند تنها با کمک یک آدابپتور به سیستم هایی که دارای خروجی HDMI هستند متصل گردد. همچنین می توان از آن برای اتصال تلویزیون به کامپیوتر نیز کمک گرفت که به این منظور یک سیم مخصوص به انضمام سوکت مولتی پین مورد نیاز است.
HDMI (آرایه کیفی مولتی مدیا)
می توان گفت این مشخصه همان سیستم DVI است با این تفاوت که صدای دیجیتال و لینک کنترل هم به آن اضافه شده و در شمار اصلی ترین مشخصه های تلویزیون های نسل جدید قرار می گیرد. برای اتصال Blue-Ray به تلویزیون نیز از همین مورد استفاده می شود. باید موقع خرید به این مطلب توجه کنید که تلویزیون منتخب شما دارای چند ورودی HDMI می باشد. سعی کنید حداقل ۳ تا ۴ ورودی HDMI داشته باشد تا بتوانید در آن واحد دستگاههای مختلفی را به آن متصل نمایید. شرکت های بزرگ تولیدی برای این قسمت نام انحصاری و تبلیغاتی مخصوص به خودشان را انتخاب می کنند. به عنوان مثال توشیبا نام CE-Link و سامسونگ نام Anynet را برای انتخاب کرده است.
مهم: رزولوشن
رزولوشن به توانایی نمایش یا تشخیص تعداد زیادی پیکسل در واحد مساحت اطلاق می گردد. نمایشگرهای غیر CRT مانند تلویزیون های پلاسما و LCD دارای آرایه های ثابت تعداد پیکسل می باشند به این معناکه دارای ردیف ها و ستون هایی هستند که در هر لحظه خاموش و روشن می شوند تا رنگ های مورد نظر را تولید نمایند. در هر ستون و در هر ردیف تعداد پیکسل های معینی وجود دارند مثلاً برخی از نمایشگرها دارای رزولوشن ۶۴۰ در ۴۸۰ و برخی دیگر ۱۲۸۰ در ۷۲۰ هستند. میزان کنتراست و رزولوشن دو عامل اساسی و موثر بر روی کیفیت تصاویر می باشند.
کیفیت رزولوشن های دیجیتال فعلی در یکی از ۵ فرمت زیر ارائه می شود: ۴۸۰i ، ۴۸۰p ، ۷۲۰p ، ۱۰۸۰i و ۱۰۸۰p که فرمت ۴۸۰i همان فرمتی است که در تلویزیون های آنالوگ قدیمی مورد استفاده قرار می گرفت. با توجه به تفاوت قیمت ناچیزی که میان مدل های ۷۲۰p و ۱۰۸۰p وجود دارد، ما به شما توصیه می کنیم که از بین این دو مدل، ۱۰۸۰p را انتخاب کنید. به هر حال تلویزیون وسیله ای است که می خواهید سالیان دراز از آن استفاده کنید بنا براین بهتر است از همین حالا سرمایه گذاری مطمئن و درستی بر روی آن داشته باشید.
قدری مهم: اندازه صفحه نمایش
سایز صفحه نمایش مهم است. البته تنها به این دلیل که شما بودجه خرید یک تلویزیونی ۶۵ اینچی را دارید به آن معنا نیست که حتماً باید آنرا خریداری نمایید. در نظر بگیرید که می خواهید تلویزیون را در چه فضایی قرار بدهید. برای تعیین بهترین محل قرار گرفتن از تلویزیون اندازه صفحه نمایشگر (به اینچ) را در عدد ۲ ضرب کنید. عدد بدست آمده مبین بهترین فاصله شما برای تماشای تلویزیون است. ماشین حساب ها را آماده کنید: به عنوان مثال یک تلویزیون ۵۲ اینچی ا در نظر می گیریم؛ بهترین نقطه برای تماشای این تلویزیون قرار گرفتن در فاصله ۱۰۴ اینجی از آن می باشد یعنی در حدود ۸٫۶ فوت عقب تر از تلویزیون. البته لازم نیست بطور ۱۰۰% یک نقطه مشخص را به عنوان مرکز تماشای تلویزیون در نظر بگیرید، فقط هنگام خرید به این نکته هم توجه داشته باشید.
قدری مهم: تیونر داخلی
بیشتر تلویزوین های صفحه مسطح دارای تیونر مخصوص برای گرفتن برنامه تلویزیون های آنالوگ هستند ولی برخی از انواع تجاری این تلویزیون ها فاقد تیونرهای داخلی هستند. این اتفاق بیشتر در تلویزیون های پلاسما روی می دهد. به هر حال اگر تمام برنامه های خود را از طریق شبکه های دیجیتال دریافت می کنید، نیازی نیست تلویزیون شما دارای چنین آیتمی باشد، اما اگر می خواهید برنامه های پخش شده از شبکه های آنالوگ را هم دریافت کنید باید تلویزیونی بخرید که دارای تیونر داخلی باشد تا تصویر واضحی را مشاهده کنید.
قدری مهم: توانایی پویاسازی (Refreshing)
میزان پویا سازی به تعداد تصاویر جدیدی اطلاق می شود که در واحد ثانیه روی صفحه تلویزیون نقش می بندد. استاندارد پویاسازی ۶۰ بار در ثانیه و یا ۶۰ هرتز می باشد. اخیراً انواعی از LCD ها به بازار عرضه شده اند که نرخ پویا سازی آنها ۱۲۰ هرتز می باشد. این مزیت کمک می کند که تصاویر تند و پشت سرهم دیگر در LCD ها تار و منقطع دیده نشوند. اشکال اصلی این است که اگر از تکنولوژیی بالایی به این منظور بهره گرفته شود تصاویر با کیفیت خوبی پخش می شوند، اما اگر این کار با استفاده از تکنولوژی پایین و محدود انجام پذیرد سبب می شود تصاویر غیر طبیعی جلوه کنند. روی برخی از ریموت کنترل های تلویزیون ها مستقیم خاموش کردن پویا سازی وجود دارد که اگر تمایلی به استفاده از آن نداشته باشید، می توانید آنرا خاموش کنید.
هر چند به دلیل رقابت های بازاری این امکان بر روی برخی از تلویزیون های پلاسما نیز نصب می شود اما از آنجایی که دارای قابلیت بالایی در پردازش سریع رنگ ها هستند نیازی به پویا سازی ۱۲۰ هرتز ندارند.
امکانات فرعی: پرت اینترنت
برخی از تلویزیون های HD شامل پرت های اینترنت هستند تا کاربر بتواند از طریق تلویزیون خود به اینترنت نیز دسترسی پیدا کند. این امکان توانایی دسترسی به شبکه های داخلی را نیز میسر می سازد. کمپانی های مختلف امکان متفاوتی را برای این ویژگی در نظر می گیرند، بنابراین قبل از هزینه کردن اطلاعات کافی در این زمینه را بدست آورید.
امکانات فرعی: پرت USB
برخی از تلویزیون های HD مجهز به پرت USB می باشند. از این طریق می توانید حافظه های جانبی را به تلویزیون اتصال داده و از آن طریق عکس، کلیپ های ویدوئویی، و یا موسقی را از تلویزیون پخش کنید. هر کس بسته به نیاز خود می تواند نوع مورد نظر خود را انتخاب کند.
توجه به ریموت کنترل
دستگاه کنترل از راه دوری که کار با آن ساده باشد تبدیل به بهترین دوست شما می شود و ریموت کنترلی که کار کردن با آن دشوار باشد تبدیل به بدترین دشمن شما می شود. خوب البته شاید کمی اغراق آمیز بود! اما فقط می خواستیم شما را متوجه اهمیت ریموت کنترل کنیم. ابتدا ببینید که ریموت کنترل مورد نظر دارای سنسور تاریکی هست که در فضای تاریک حسگرهای آن فعال شده و چراغ های روی ریموت روشن شوند تا بتوانید آنرا به سرعت و بدون نیاز به روشن کردن محیط پیدا کنید. بعد ببینید که آیا به طور حسی می توانید جای کلیدهای مختلف را پیدا کنید. نهایتاً سری به صفحه تنظیمات بزنید و ببینید کار کردن با آن برایتان ساده است یا خیر.
جذاب ترین نکته در مورد تلویزیون های صفحه تخت این است که بیش از چند سانتی متر ضخامت ندارند. این بار که روزنامه را باز کردید و تبلیغات پر زرق و برق یکی از آنها را دیدید نیم نگاهی به اطلاعات این مقاله هم بیندازید.
CD، Plasma، CRT،TFT، Laser TV، Projection TV و یا OLED کدام تلویزیون را بخرید؟!کلمات بالا (LCD، Plasma، CRT،TFT، Laser TV، Projection TV و یا OLED) را بارها بارها از زبان افرادی زیادی شنیده اید در این مقاله می خواهیم تکلیف این کلمات را برایتان روشن کنیم در صورتیکه که قصد دارید تلویزیون جدیدی بخرید پیشنهاد می شود این مقاله را بخوانید چون قرار است برای خرید آن پول زیادی بپردازند (اگر چه اخیراً خیلی ارزان شده! ) و دیگر اینکه امروزه تلویزیون با امکانات پیش روی ما مثل ماهواره، فیلم ها و دی وی دی های جدید با زیرنویس فارسی همزمان با کشور های بزرگ دنیا آن فقط با ۱۰۰۰ تومان قطعاً زمان زیادی پای آن خواهید نشست.قبل از اینکه وارد بحث بشویم خیالتان را در مورد تلویزیون های OLED راحت کنم، تلویزیون های OLED یا Organic Light Emitting Display به تازگی توسط سامسونگ و سونی به بازار آمده و قیمت آن بالای ۴۰ میلیون تومان و تا ۱۰ سال دیگر هم برای مصارف عمومی و خانگی به صرفه نیست (البته خود این شرکت ها هم همین ادعا را دارند).و وضعیّت Laser TV هم علی الرغم اعلام کیفیّت رنگ بالاتر و قیمت پایین تر از LCD ها خبری نیست و بهتر است شما هم فکرش را نکنید. پس تا اینجا این دو مبحث تکلیفش مشخص شده.و امّا Projection TV: بر اساس تکنولوژی دستگاه پروژکتور کار می کند که در سالن های اجتماعات استفاده می شود به جای اینکه دستگاه پروژکتور بیرون قرار بگیرد داخل تلویزیون قرار گرفته و تصویر را بر پشت صفحه تلویزیون نمایش می دهد و اگر لامپ این پروژکتور هم بسوزد به راحتی تعویض می شود. امّا اصلاً برای منازل مناسب نیست چون کیفیّت تصویری پایینی دارد و مکان های بزرگ نمایشی مثل سالن فرودگاه ها و هتل های بزرگ تولید شده اند، بنا براین قید خرید اینگونه دستگاه ها بزنید.TFT چیست؟ تی اف تی یا TFT تکنولوژیی است که در شکل پیشرفته آن LCD را می سازند (Liquid Crystal Display). به عبارت دیگر وقتی صحبت از TFT می کنیم منظور همان LCD است که از موبایل گرفته تا لپ تاپ و سایر دستگاه هایی که صفحه نمایش دارند استفاده می شود. TFT اختصار Thin Film Transistor بوده، بدینصورت است که روی یک صفحه بسیار نازک و شفاف تعداد مشخصی از ترانزیستورها که نسبت مستقیم به ابعاد صفحه نمایش دارد قرار گرفته به نحوی که جهت روشنایی یک پیکسل یا نقطه نورانی، سه ترانزیستور جهت رنگ های آبی، سبز و قرمز تعبیه شده و با جریان الکتریکی متناسب با تصویری که قرار است نمایش دهد از عبور نورهای پشت زمینه خود که توسط لامپ فلورسنت یا مهتابی خودمان روشن شده جلوگیری، اجازه عبور کم نور و یا اجازه عبور کامل نور را می دهد و آنچه که ما می بینیم حاصل ترکیب این عناصر است. یک نکته مهم که باید در نظر داشته این است که ترانزیستورها از خودشان نور ساطع نمی کنند بلکه جلوی منبع نور را گرفته یا اجازه عبور آنرا می دهد، و این نکته مهم و افتراق مهم تلویزیون های پلاسما است که خودشان نور ساطع می کنند.امروزه از کلمه TFT کمتر استفاده شده به جای آن از کلمه LCD بکار برده می شود. این موضوع شاید به این خاطر باشد که TFT یک تکنولوزی است مثل کارت های گرافیکی که با تکنولوژی aTi و nVida ساخته می شوند و با مدل های مختلف مثل Radeon , Geforce توسط شرکت های مختلفی مثل MSI، Asus ساخته و به بازار عرضه می گردند.امّا CRT یا همان تلویزیون خودمان که از کلمات Cathode Ray Tube تشکیل شده و دیگر نیازی به توضیح بیشتر ندارد و ظاهراً مثل نسل دایناسورها که چند هزار سال پیش منقرض شده، این تلویزیون ها هم دارند به سرنوشت این دایناسورها دچار می شوند!
تلویزیون های پلاسما (Plasma): تلویزیون های پلاسما از تکنیک لامپ های فلورسنت یا مهتابی خودمان استفاده می کنند ولی به شکل بسیار پیشترفته؛ صفحه نمایش پلاسما از از فضاهای بسیار ریزی تشکیل شده بنام سلول که هر سلول خود از یک محفظه شیشته ای که داخل آن گاز نئون- زنون ( neon-xenon gas) پر شده تشکیل شده، حال متناسب با تصویر مورد نظر این گازهای داخل سلول ها که تعداد این سلول ها نیز متناسب با اندازه تلویزیون می باشند تحریک الکتریکی می شوند و به شیشه جدار خود که حاوی فسفر های سبز، قرمز، آبی است برخورد می کنند (ضربه می زنند) و ما حصل این واکنش ها تصویری را می سازنند که ما می بینیم. اگر دقّت کرده باشید در تکنولوژی پلاسما خود سلول ها تولید نور می کنند ولی در LCD جلوی نور را می گیرند.حالا می رسیم که LCD بخریم یا Plasma:برتری های تلویزیون Plasma نسبت به LCD:دراندازه های بزرگتری تولید می شوند یعنی کمتر ۳۷ اینج ندارند (البته ۳۲ مدّت کوتاهی تولید شد) و هر چه اندازه آن بیشتر می شود به نسبت، قیمت آن کاهش می یابد.نسبت کنتراست بالاتری دارند بعبارتی دیگر رنگ سیاه را سیاه تر و سفید را سفید تر نشان می دهندکیفیّت رنگ بهتری دارند. (کنتراست بالاتر و شفافیّت بهترکیفیّت تصاویر متحرک و سریع در پلاسما بهتر است.نقاط ضعف تلویزیون های پلاسما نسبت به LCD:
حسّاس بودن به پدیده Burn-in of Static Images ( یعنی اگر تصویر بر روی پلاسما مدتی ساکن بماند تا مدّت ها اثرش بر صفحه نمایش می ماند، یا جا افتادگی تصویر
حرارت بیشتری تولید می کند (مصرف برق بیشتر دارند ۳۰ % بیشتر)سنگین ترنددر مناطق مرتفع خوب کارآئی نداردطول عمر کمتری دارند (پلاسما ۳۰ هزار ساعت اگر روزی ۸ ساعت تلویزیون نگاه کنیم ۹ سال عمر خواهد کرد ولی اخیراً تا ۵۰هزار ساعت تولید شده اند . ولی LCD ال سی دی ۶۰ هزار ساعت و اخیراً در LCD (ال سی دی) ۱۰۰ هزار ساعت هم تبلیغ شده .
نقاط قوّت تلویزیون های LCD نسبت به پلاسما:
تولید حرارت کمتر( مصرف برق کمتر، ۳۰ درصد کمترنداشتن پدیده burn-in of static imagesنداشتن مشکل در ارتفاعات بالاروشنی بیشتر تصاویرنقاط ضعف تلویزیون های LCD نسبت به Plasma:نسبت کنتراست کمترضعف در نمایش حرکات سریع مثل فوتبال و یا مسابقات ورزشیقیمت بالاتر در سایز های مشابه با پلاسما (مثلاً قیمت یک پلاسمای ۵۲ با ال سی دی ۴۲ اینچ برابری می کند . نکات کلیدی بیشتر:خوراک تصاویر در Plasma، تصاویر فول اچ دی (Full HD) است و این تصاویر یک مگاپیکسلی اند و این نکته مهمی است که کمی نیاز به توضیح بیشتری دارند. تصاویر یک مگاپیکسلی و اخیراً LCD و Plasma دو مگاپیکسلی آنرا تبلیغ می کنند فعلاً از طریق شبکه های تلویزیون کابلی و دوربین های فیلم برداری جدید قابل دسترسند (اینگونه دوربین ها بنام توانایی فیلم برداری Full HD معروفند و قیمیتی بالاتر از ۸۰۰ هزارتومان دارند و در بازار ایران نیز وجود دارند ولی کمی کمیاب هستند البته اخیراً فراوان شده و حتّی دوربین های عکاسی دیجیتال نیز به فیلم برداری FullHD نیز مجهز شده اند!).کلیّه فیلم های دی وی دی (DVD) و کلیه تصاویر ماهواره ای که ما در ایران قادر به گرفتن آن هستیم (هر شبکه ای که فکر می کنید) و تصاویر شبکه های ایرانی خودمان حدود ۰/۳ مگاپیکسل هستند (سه دهم)! (۶۴۰*۴۸۰=۳۰۷۲۰۰ پیکسل یا ۰/۳ مگاپیکسل)، با یک مگاپیکسل و دو مگاپیکسل مقایسه کنید! تصاویر یک مگاپیکسل همان تصاویری هستند که در فروشگاه توسط این تلویزیون پخش می شود و تصاویر خیره کننده و رویایی دارند و بعد وقتی تلویزیون را خریده به خانه می بریم حالتان از کیفیّت ش به هم می خورد. حالا تلویزیون های LCD و Plasma جهت نمایش اینگونه تصاویر از طریق نرم افزاری این اختلاف پیکسل را جبران می کند تا تصاویر بزرگتری ببنیم.تصاویر دیجیتالی: این نکته همیشه یادتان باشد تا زمانیکه وسیله اتصال تلویزیون شما به DVD Player شما و یا رسیور ماهواره (Reciever ) از کابل دو سیمی بنام کابل صوت - تصویر (Audio-Video) انجام می گیرد، تصاویر شما دیجیتالی نیست آنالوک است؛ این موضوع با خود شبکه هایی که دیجیتالی هستند مثل شبکه ۳ خودمان یا ۴ متفاوت است (این شبکه ها و بسیاری از شبکه های جهانی تولید و تدوین دیجیتالی هستند و ما تا زمانی که با کابل صوت و تصویر(Audio-Video) می بینیم آنالوک خواهد بود). امّا اگر از طریق سوکتی که دارای ۱۹ پین و بصورت مکعب مستعطیل است (مثل کابل پرینتر که به پورت پارالل وصل می شود و پین های زیادی دارند) انجام می گیرد تصاویر شما دیجیتال است. این موضوع در کارت گرافیگ جدید که دارای خروجی دیجیتال و مانیتور های جدید که دارای ورودی دیجیتال هستند قابل فهم بیشتری است.نکات مهم:بنابراین با توجّه به دو بحث بالا، فعلاً در ایران تصاویر دیجیتالی از طریق ماهواره و فیلم های موجود نداریم. اگر این موضوع را کنار این مطلب که تصاویر تلویزیونی آنالوگ در تلویزیون های LCD بهتر نمایش داده می شوند و شفافیّت و کنتراست بهتری دارند می توانید تصمیم بگیرید که بهتر است تلویزیون های LCD بخریم. البته تلویزیون های Plasma در صورتی که یک سینمای خانگی (Home Theater) با خروجی HDMI یا Component DVD داشته باشید ، تصاویر بسیار رویائی خواهید داشت.Plasma خوراک HD است و LCD خوراک DVD و تلویزیون دیدن.کیفیّت تصاویر آنالوگ در تلویزیون های بزرگتر از ۴۵ اینچ افت می کند این موضع یادتان باشد.همیشه آخرین سری تولید یک تلویزیون پلاسما یا ال سی دی را بخرید چون سری های قدیمی کنتراست کمتر، شفافیّت کمتر و طول عمر کمتری دارند. کنتراست های فعلی حدود ۳۰۰۰ به ۱ هستند (گول اعداد ۱۰۰۰۰ به ۱ را نخورید آنها نرم افزاری هستند).ظاهراً با توجّه به پیشرفت تکنولوژی های LCD: هم از نظر کنتراست تصویر، شفافیّت تصویر، طول عمر و هم از نظر کاهش قیمت آن، تلویزیون های Plasma به پایان عمر خود نزدیک می شوند (البته شاید تا ۱۰ سال دیگر!).شرکت های بزرگ هر روز LCD با اندازه بزرگتری تولید می کنند:سامسونگ در سال ۲۰۰۵ LCD (الی سی دی) ۸۲ انیچی تولید کرد.در سال ۲۰۰۶ شرکت LG و Philips مشترکاً LCD (ال سی دی) ۱۰۰ انیچی تولید کرده اند.در سال ۲۰۰۷ شرکت Sharp، LCD (ال سی دی ) ۱۰۸ انیچی تولید کرده اند.بــزرگتـریــن تـلویـزیـون (LCD) جهـان تـوسـط شـرکـت (LUXIO) در مارس ۲۰۰۷ ساخته گـردیــد. ایـن تـــلویزیون ۲۰۵ اینچ بوده و (HDTV) میباشد.در نهایت این نکته مهم را هم در نظر داشته باشید:در صورتیکه خریدن LCD و یا Plasma برای شما فوریّت ندارد پیشنهاد می شود جهت خریدن آن دست نگهدارید چون تکنولوژی آنها مرتباً کامل تر و قیمت آن بیشتر کاهش می یابد.
مروزه تکنولوژی وسایل الکتریکی و چند رسانه ای به سرعت رشد می کند طوری که برنامه ریزی برای خرید یک وسیله ممکن است با مشکل مواجه شود و وسیله جدیدی با قیمت مناسبی وارد بازار شود و برنامه شما را برای خرید به هم بریزد.یکی از این تکنولوژی ها LCD است. برای اینکه بتوانید انتخاب درستی در خرید داشته باشید این راهنما می تواند کمک موثری برای شما باشد.در این مقاله منظور از تلویزیون های LCD قدیمی تلویزیون هایی است که از تکنولوژی LED استفاده نمی کنند. چون همانطور که بعدا خواهیم دید LCD و LED تفاوت جزئی در تکنولوژی با هم دارند که کیفیت تصویر را بسیار بهبود می بخشد.
تفاوت led و lcd:کنتراست /سطح بندی رنگ سیاه:تلویزیون های LCD همیشه هنگامی که تلویزیون روشن است نور پس زمینه دارند. برای تولید رنگ سیاه بر روی صفحه نمایش بایستی مانع از برخورد نور پس زمینه به صفحه نمایش شوند و این کار را با استفاده از منحرف کردن کریستال به یک مکان بسته انجام می دهند که این عمل باعث به وجود آمدن کنتراست کم تصویر و محو شدن جزئیات در نواحی تاریک تصویر است.در تلویزیون های LED، سعی شده است تا این مشکل با استفاده از local dimming رفع شود. با استفاده از این تکنولوژی، در نواحی تیره تصویر با کنترل نور LED ها سعی می کنند تا میزان تیرگی نقاط را بالاتر ببرند و کنتراست بهتری را برای تصویر تولید کنند و جزئیات نواحی تیره را بهتر نمایش دهند.مقایسه LCD و LED از نظر زاویه دیدتکنولوژی LCD های قدیمی تلاش بسیاری برای بهبود زاویه دید کرده اند اما تا امروز بهترین زاویه دیدی که داده اند، نمی تواند زاویه های کمتر از ۳۰ درجه از لبه تصویر را پوشش دهد، اما در تکنولوژی تلویزیون های LED این مقدار بسیار بهتر شده است تا حدودی که در این زمینه( زاویه دید) با تلویزیون های پلاسما رقابت می کند.نمایش ویدئو های با سرعت زیاد:ویدئو هایی که دارای صحنه های اکشن هستند و در فاصله زمانی بسیار کم تعداد زیادی از اتفاقات رخ می دهد به زمان پاسخ و نرخ رفرش صفحه وابسته هستند و هیچ گونه وابستگی به تکنولوژی تولید نور پس زمینه ندارند. در صورتی که این فاکتور برایتان مهم است باید بر اساس زمان پاسخ(Response time) و (Refresh rate) تصمیم بگیرید که کدام مدل (توجه کنید مدل نه LCD یا LED) را بگیرید.طول عمر:بسیاری از شرکت ها برای تلویزیون های LED خود طول عمر میانگین ۱۰۰هزار ساعت را در نظر گرفته اند.این زمان بسیار زیاد است و با توجه به اینکه مدت زمان زیادی نیست که تکنولوژی LED وارد بازار شده است و سابقه ای در این زمینه ثبت نشده است نمی توان قطعی اظهار نظر کرد.اما با توجه به نحوه تولید تصویر و نور پس زمینه تلویزیون های LED طول عمر زیادتری نسبت به تلویزیون های LCD دارند.مصرف برق:تلویزیون های LED که در این مقاله به شرح جزئیات آنها پرداختیم (دارای تکنولوژی local dimming) به مقدار بسیار کمی بیشتر از تلویزیون های LCD قدیمی برق مصرف می کنند. مصرف برق این تلویزیون ها در حدود مصرف برق تلویزیون های پلاسما است. البته مصرف برق تلویزیون هایی که با استفاده از LED های کار گذاشته شده در لبه پانل کار می کنند (Edge lit) کمتر از تلویزیون های LCD است.در صورتی که مصرف برق تلویزیون برایتان مهم است ترتیب مصرف برق از کم مصرف به پر مصرف به صورت زیر است:تلویزیون ها LED Edge Lit، تلویزیون های LCD قدیمی، تلویزیون های LED local dimming و تلویزیون های پلاسما.
هر سه نوع تلویزیون السیدی، پلاسما و الایدی در ظاهر شبیه هم هستند اما از نظر فناوری با هم فرق دارند.
نمایشگرهای السیدی
از دو لایه مواد شفاف تشکیل شدهاند که قطبی شده و محکم به هم چسبیدهاند. یکی از این لایهها، کریستالهای مایع را نگه میدارد. این کریستالها خودشان نور ندارند و از یک منبع خارجی مثل لامپهای فلورسنت نور میگیرند. اما اساس فناوری نمایشگرهای پلاسما، لامپهای فلورسنت است. این صفحه نمایش از چندین سلول تشکیل شده که هر یک از آنها دو صفحه شیشهای مجزا دارد. در فاصله بین این دو صفحه، گاز نئون - زنون تزریق میشود که در روند تولید به صورت پلاسما (مایع) درمیآید. هنگام اتصال تلویزیون به برق، این گازها فسفرهای آبی، قرمز و سبز تولید میکنند و در نهایت موجب شکلگیری تصویر میشوند.
در تلویزیونهای الایدی
نیز برای روشن کردن صفحه نمایش از دیودهای ساطعکننده نور (LED) در قسمت پشت یا دورتادور آن استفاده میشود. با بهرهگیری از این چراغها تصاویر مشکی طبیعیتر به نظر میرسند و کنتراست آنها هم بالاتر میرود.
تلویزیونهای الایدی
در مقایسه با السیدیها از کنتراست تصویر بهتری برخوردارند. السیدیها برای ایجاد تصاویر تیره باید کریستالها را بچرخانند و راه نوری را که از پشت صفحه میتابد، سد کنند. این مساله یکی از مشکلات عمده آنهاست زیرا با ممانعت از تابش نور، کنتراست تصویر کاهش مییابد و جزئیات آن از بین میرود. اما در تلویزیونهای الایدی با استفاده از قابلیت تیرگی موضعی، میزان نور صفحه کنترل و این مشکل برطرف میشود. در حقیقت الایدیها به جای ممانعت از تابش نور، آن را پشت تصاویر مشکی کمرنگ میکنند. به این ترتیب تصاویر تیره بهتری به دست میآید.
از آنجا که السیدی از یک منبع جداگانه برای ایجاد نور استفاده میکند، میتوان میزان نور را به سادگی و با توجه به محیطی که تلویزیون در آن قرار دارد، کم یا زیاد کرد. اما پلاسما هر سلول نور مورد نیاز را خودش تولید میکند. این مساله باعث میشود دیدن تصاویر تلویزیونهای پلاسما در محیطهای پرنور و فضای آزاد، کمی سختتر باشد. به همین دلیل برای پخش تصاویر تبلیغاتی یا در محیطهای پرنور از السیدی استفاده میکنند.
السیدیها حدود 60 هزار ساعت عمر میکنند که معادل هفتسال استفاده مداوم و شبانهروزی است. در تلویزیونهای پلاسما به دلیل اینکه وظیفه تولید نور بر عهده خود سلولهاست و این کار از طریق فسفرهای داخل آنها صورت میگیرد، عمرشان را مدت زمانی در نظر میگیرند که درخشندگی این فسفرها به نصف کاهش پیدا کند. پلاسماهای قدیمی حدود 20 هزار ساعت دوام میآوردند اما عمر انواع امروزی آنها همانند السیدیها حدود 60 هزار ساعت است. بیشتر سازندگان تلویزیونهای الایدی نیز ادعا میکنند طول عمر محصولاتشان بیش از 100 هزار ساعت است.
یکی از موارد مهمی که در خرید تلویزیون باید در نظر بگیرید، ورودیها و خروجیهای آن است. تلویزیونهای HD خروجیهای متنوعی برای اتصال با دیگر وسایل دارند اما همه آنها از سیگنالهای HDTV پشتیبانی نمیکنند. به شما پیشنهاد میکنیم تلویزیونی بخرید که حداقل یک ورودی HDMI داشته باشد. HDMI رابط چندرسانهای با کیفیت بالاست. این رابط تنها مورد استانداردی است که صدا و تصویر را بدون فشردهسازی و کاهش کیفیت منتقل میکند
السیدی به دلیل تنوع قیمت و اندازه،
رایجترین نوع تلویزیونهای موجود در بازار است و میان کاربران محبوبیت خاصی دارد. اما این تلویزیون در نمایش رنگ مشکی کمی ضعیف عمل میکند. وقتی یک سلول میخواهد رنگ مشکی تولید کند، باید جلوی عبور نور را بگیرد تا این رنگ به چشم بیننده برسد، اما این عمل به دلیل وجود همیشگی نور پسزمینه به طور کامل صورت نمیگیرد و رنگ مشکی در السیدی کامل و عمیق دیده نمیشود
بین انواع تلویزیونهای HD، الایدی کمترین میزان مصرف انرژی را دارد
و میتواند تا 40 درصد از میزان مصرف انرژی بکاهد. بعد از آن السیدی، به دلیل داشتن منبع نور جداگانه و در آخر هم پلاسماست که معمولا دو برابر السیدی انرژی میطلبد.
راهنمای جامع خرید تلویزیون های ال سی دی:
مقدمه همواره خرید به عنوان یکی از کارهای جذاب به شمار میآید، به خصوص اگر در زمینه تجهیزات الکترونیکی و یا کامپیوتری باشد. این کار جذاب (یعنی خرید)، وقتی سخت و دشوار میشود که شما اطلاعات لازم در مورد محصول نداشته باشید و بدتر از آن اینکه فروشنده هم دانش کافی نداشته باشد!لازم به ذکر است که هدف ما در این مقاله، ارائه اطلاعاتی مفید برای خرید و آشنایی با بعضی از اصطلاحات پرکاربرد در تلویزیونهای السیدی است و نه ساختار و عملکرد آنها.
بودجه، فاکتور اصلی
برای بسیاری از ما، بودجه همیشه اولین و مهمترین عامل است و براساس بودجه انتخاب خود را مشخص میکنیم. قبل از رفتن به بازار و مشاهده مدلهای مختلف و البته جذاب! ابتدا میزان هزینهای را که برای این کار در نظر گرفتهاید، مشخص کنید.به خاطر داشته باشید مقدار بودجه میتواند کاملا محدوده انتخاب شما را عوض کند. اندازه و سایز تلویزیونهای السیدی رابطهای مستقیم با قیمت دارد (با فرض یکسان بودن مشخصات)؛ هر قدر صفحه تلویزیون بزرگتر باشد، قیمت آن نیز بالاتر میرود، البته امکانات و فناوریهای به کار رفته نیز تاثیر زیادی در کاهش و یا افزایش قیمت یک محصول دارند.البته ممکن است تلویزیونهایی با اندازه و ویژگیهای نسبتا یکسان ولی با قیمتهای مختلف در بازار پیدا کنید که دلیلش چیزی جز معروفیت کمپانی سازنده نخواهد بود.
اندازهاندازه تلویزیون به میزان زیادی بستگی به فضای اتاقی که قرار است در آن نصب شود دارد و البته به میزان بودجه! در السیدی کیفیت تصویر به فاصله و زاویه دید شما از تلویزیون ارتباط زیادی دارد. برای انتخاب سایز مناسب با فضای اتاق بهتر است از فرمول زیر استفاده کنید. این فرمول میتواند حداقل فاصله نشستن تا تلویزیون را نیز مشخص کند:اندازه صفحه تلویزیون بر حسب اینچ *۲ = حداقل فاصلهای که جلوی تلویزیون باید خالی باشد.فقط یادتان باشد که این اندازه بر حسب اینچ است و با ضرب کردن آن در عدد۲٫۵۴ بهترین مسافت دید بر حسب سانتیمتر به دست میآید. به طور مثال برای السیدی ۴۲ اینچ، حداقل فاصله تا تلویزیون در حدود ۲۱۳ سانتیمتر است.رعایت فاصله مناسب بسیار اهمیت دارد. اگر بیش از اندازه به صفحه تلویزیون نزدیک شوید، تصاویر را آن طور که باید نمیبینید و به خصوص لبههای تصویر را به صورت دندانهدار مشاهده میکنید.
کنتراستکنتراست به زبان ساده میزان اختلاف بین تاریکترین و روشنترین قسمت یک تصویر است. هر قدر این اختلاف بیشتر باشد، رنگهایی بهتر و بالطبع تصاویری شفافتر و طبیعیتر خواهیم داشت.کنتراست ۵۰۰۰:۱ حداقل مقداری است که باید در نظر بگیرید. البته امروزه در بازار با اعداد اعجابانگیزی مواجه میشوید. کنتراست کمتر از ۵۰۰۰:۱ به خصوص برای تلویزیونهای ۳۲ اینچ به بالا توصیه نمیشود.
نکته: برای تشخیص اختلاف کیفیت تصویر، بهترین کار اعتماد به چشمان خود است. در زمان خرید معمولا چندین مدل در اندازههای مختلف یک تصویر را پخش میکنند. شما میتوانید با تمرکز روی هر تصویر اختلاف رنگ و شفافیت آنها را تشخیص دهید.
زاویه دید :
این زاویه هر قدر بیشتر باشد، به شما این امکان را میدهد که با قرار گرفتن در کنارههای صفحه نیز تصویر خوبی داشته باشید. البته بهترین حالت تماشای تلویزیون این است که روبهروی آن بنشینید.بعضی از السیدیها از زاویه دید مناسب ۱۷۸ درجه برخوردارند. اما برای خرید، حداقل زاویه ۱۶۰ درجه و یا همان ۸۰ درجه از مرکز میزان خوبی است.
یک تلویزیون LED، نوع جدیدی از تلویزیون محسوب نمیشود
ممکن است صحبتها یا ادعاهای اغراقآمیز زیادی را در این مورد شنیده باشید، اما یک تلویزیون LED تنها یک مدل LCD است که ازنور پشتی LED بهره میگیرد، نه نور فلورسنت کاتد سرد یا CCFL استاندارد.از سوی دیگر با وجود آن که تلاشهای تبلیغاتی تولیدکنندگان در یکی دو سال اخیر تا حدود زیادی بازار این محصولات را داغ کرده، اما واقعیت این است که تلویزیونهای LCD با نور پشتی LED از سال ۲۰۰۷ به بازار راه پیدا کردهاند.برخلاف پلاسما و OLED که فناوریهای تابنده (Emmisive) محسوب میشوند و در آنها هر پیکسل دارای منبع نوری جداگانه مخصوص به خود است، LCD یک فناوری انتقالدهنده (Transmissive) محسوب میشود که در آن هر پیکسل باید از پشت روشن شود.
دو نوع پیکربندی نور پشتی LED وجود دارد
در ابتدا، نمایشگرهای مبتنی بر نور پشتی LED با یک آرایه کامل از LEDها در پشت LCD روشن میشدند، درست مانند نور پشتی CCFL استاندارد.اما برای ایجاد تلویزیونهای باریکتر، مهندسین مجبور بودند این لایه اضافی از LEDها را حذف کرده و آنها را به کنارههای صفحه نمایش انتقال دهند.با این شکل ایجاد نور پشتی، LEDها در چهار طرف صفحه نمایش تعبیه شده و نور خود را با استفاده از Lightguideها به سمت داخل و مرکز آن میتاباندند. این نوع تلویزیونها عموما تحت عنوان Edge-lit شناخته میشوند و در حال حاضر متداولترین مدل موجود بهشمار میآیند
Local-dimming در هر یک از این پیکربندیها وجود دارد
تمام LCDهای مبتنی بر LED فعلی که یک آرایه کامل از LEDها را بهعنوان نور پشتی به خدمت میگیرند، به فناوری خاصی تحت عنوان تاریکسازی منطقهای یا Local-dimming مجهز هستند که در آن بخشهایی از نور پشتی میتوانند بهطور مستقل تاریکتر یا روشنتر شوند.این تغییرات بر حسب اینکه نواحی مختلف تصویر تاریکتر یا روشنتر میشوند، صورت میگیرند.توانایی تاریک کردن بخشهایی از صفحه نمایش به کاهش مقدار نوری که از طریق پیکسلهای تاریک شده نشت میکند، کمک کرده و نتیجه نهایی آن نواحی سیاهی هستند که تاریکتر و واقعیتر به نظر میرسند.از آنجایی که سطوح سیاه در تعیین نسبت کنتراست صفحه نمایش نقش حیاتی دارند، هر چه رنگ سیاه ایجاد شده عمیقتر باشد رنگها برجستهتر خواهند بود. همچنین، کل تصویر زندهتر به نظر میرسد.یکی از معایب تاریکسازی منطقهای، تاثیری است که تحت عنوان Blooming شناخته میشود و در آن نواحی روشنتر به قسمتهای تاریکتر نفوذ کرده و سطوح سیاه مجاور خود را روشن میکنند.این تاثیر Blooming تا حدود زیادی در بین مدلهای مختلف متفاوت است. وقوع Blooming بهطور مستقیم با تعداد عناصر LED تاریکسازی منطقهای یا مناطق قابل تاریکسازی پشت صفحه نمایش ارتباط دارد، اما بعضی از تولیدکنندگان این اطلاعات را بهدرستی منتشر نمیکنند.با نور پشتی CCFL استاندارد و اکثر مدلهای مجهز به نور پشتی Edge-lit LED، کل نور پشتی بهطور یکجا روشن یا تاریک میشود. با اینحال، بعضی از تلویزیونهای جدیدتر این گروه میتوانند روش مشابهی از تاریکسازی منطقهای را با یک پیکربندی Edge-lit پیادهسازی کنند.سامسونگ این فناوری را تحت عنوان تاریکسازی دقیق معرفی میکند تا به ایجاد تمایز بین آن و تاریکسازی منطقهای واقعی کمک کرده باشد. در تلویزیونهای LG نیز این تکنیک را تحت عنوان LED Plus خواهید یافت.
یا تلویزیونهای LED بهتر از LCD هستند؟
با نگاهي به انواع و اقسام كالاها به ويژه در حوزه لوازم خانگي ميتوان متوجه شد كه شركتهاي فعال در اين عرصه به طور متناوب مدلهاي جديد خود را روانه بازار كرده و هر روز در پي افزايش سهم خود در بازارهاي جهاني هستند.در اين بين شركتهاي جهاني علاوه بر ايجاد تغييراتي در مدلهاي جديد خود سعي ميكنند قيمت اين محصولات را نيز تا جايي كه امكان دارد، ثابت باقي نگه دارند كه اين موضوع باعث جذب مشتريان بيشتري ميشود.اما طي يكي دو سال اخير يكي از محصولاتي كه تبليغات زيادي روي آن انجام شده، تلويزيونهاي ال.اي.دي (LED) است. نوعي از تلويزيون كه نسل بعد از ال.سي.دي (LCD) محسوب ميشود.در مورد تلويزيونهاي ال.سي.دي تاكنون صحبتهاي زيادي شده، اما در مورد تلويزيونهاي ال.اي.دي كمتر.بد نيست در اين بين سري به دنياي تلويزيونهاي ال.اي.دي زده و به طور مختصر با اين نوع تلويزيونها آشنا شويم.ال.اي.دي مخفف عبارت ديود تشعشع نور (Light-Emitting Diode) است. نمايشگرهاي ال.اي.دي آن دسته از نمايشگرها هستند كه از ديودهاي نورافشان براي نمايش تصاوير استفاده ميکنند و اين دسته از نمايشگرها در اندازههايي بسيار بزرگ و در مکانهايي خاص کاربرد دارند.با اين وجود بايد سوال كرد كه چرا اين ديودهاي نورافشان تحت عنوان تلويزيون به خانهها يا محل كار افراد راه يافتند؟نكته جالب اينجا است كه برخي از شركتهاي معتبر جهان توانستهاند با استفاده از عنوان ال.اي.دي به سود سرشاري دست پيدا كنند و اين در حالي است كه محصول آنها در واقع ال.اي.دي نبوده است!به عنوان مثال يكي از شركتهاي كرهاي با سري جديد ال.سي.ديهاي خود که از ال.اي.دي براي روشنسازي صفحه بهره ميگيرند، توانسته سهم مناسبي را در بازار بهدست آورد. اين در حالي است كه اين نوع تلويزيونها ال.اي.دي نيستند.همين موضوع اعتراضهايي را نيز نسبت به نحوه تبليغات اين شركت برانگيخته است.يک ديود نورافشان يا همان ال.اي.دي هماكنون بسيار بزرگتر از آن است که بتواند جايگزين يک پيكسل به عنوان مثال در تلويزيون خانگي شود.ساخت تلويزيون ال.اي.دي در مجموع پرهزينهتر از تلويزيونهاي كنوني بوده و قيمت آن نيز حدود دو برابر همتاي خود يعني ال.سي.دي موجود در بازار و حتي پلاسما است.تاكنون نمايشگرهاي ال.سي.دي از لامپهاي فلورسنت براي روشنسازي صفحه استفاده ميكردند. استفاده از اين لامپها مشکلاتي را به همراه داشت كه از جمله آنها ميتوان به نبود قابليت نمايش رنگ مشکي بهطور کامل و عميق اشاره کرد، چرا که لامپهاي فلورسنت هميشه روشن بوده و مقداري نور از آنها رخنه ميکند.فقدان قابليت نمايش اين رنگ به طور عميق موجب افت وضوح تصوير ميشود. همچنين فقدان طيف وسيعي از رنگها در فلورسنت نيز اشباع رنگ را محدود ميكند. اين مشكلات باعث شد تا صنعت صوتي و تصويري جهان به سمت بهكارگيري فنآوري جايگزين جديدي جهت روشنسازي صفحهاي ال.سي.دي سوق داده شود و آن چيزي نبود جز استفاده از ال.اي.دي.تلويزيونهاي ال.اي.دي در هر صورت ميزان برق کمتري نسبت به آن دسته از ال.سي.ديها که به لامپهاي فلورسنت مجهزند، مصرف ميکنند.تلويزيونهاي ال.سي.دي که از ال.اي.دي براي روشنسازي صفحه بهره ميگيرند، از چهار جنبه نسبت به ال.سي.ديهايي که از فلورسنت براي انجام اين كار استفاده ميکنند، برتر هستند:
توليد تصويري شفاف و واضحتر و نيز تيرگي عميقتر (فقط در نوع دوم نه Edge LED)
باريکي قابل توجه عرض نمايشگر نوع اول يا Edge LED
مصرف برق کمتر
ارائه طيف رنگ وسيعتر
شرکت های بزرگ هر روز LCD با اندازه بزرگتری تولید می کنند:
سامسونگ در سال ۲۰۰۵ LCD (الی سی دی) ۸۲ انیچی تولید کرد.
در سال ۲۰۰۶ شرکت LG و Philips مشترکاً LCD (ال سی دی) ۱۰۰ انیچی تولید کرده اند.
در سال ۲۰۰۷ شرکت Sharp، LCD (ال سی دی ) ۱۰۸ انیچی تولید کرده اند.
بــزرگتـریــن تـلویـزیـون (LCD) جهـان تـوسـط شـرکـت (LUXIO) در مارس ۲۰۰۷ ساخته گـردیــد. ایـن تـــلویزیون ۲۰۵ اینچ بوده و (HDTV) میباشد.
OLED
تلویزیون های OLED یا Organic Light Emitting Display که به آن دیگر LED می گویند، آخرین مدل تلویزیون با تکنولوژی پیشترفته بوده می توان گفت نهایت کیفیت تصویر را اراه می دهد، بدون شک از دو نوع رقیب خود یعنی LCD و Plasma تصاویر و فیلم را با کیفیت بیشتری نمایش می دهند.کنتراست این LED ها به چند میلیون می رسند!! واقعاً اعجاب انگیزه و هیجان انگیز هستند. تعداد رنگ هایی که نمایش می دهند از دو نوع رقیب بعنی LCD و Plasma نیز بیتشتر است. تکنولوژی این نوع از تلویزیون ها سبب شده که بتوانند این دستگاه ها نازک تر بسازند. تعداد پیکسل آنها هم بدون استثناء ۲ مگا پیکسل هستند. (بعنی FULL HD). فراوان شدن این تلویزیون های LED در بازار باعث شده مدل های LCD و Plasma ارزونتر هم بشوند. یک کلام اگر در هزینه مشکل ندارید لطفاً LED بگیرید. البته با این مشخصات که:
1-1)قابلیت اتصال به فلش مموری یا هارد های اکسترنال یا پورتابل را داشته باشند، بعنی پورت USB داشته باشد. چرا؟ شاید شما توانستید فیلم با کیفیت بلوری یا HD و یا FULL HD بدست بیاورید و بخواهید ببینید که کیفیت اینها چگونه هست؟! جون دستگاه های فعلی شما یعنی دی وی دی پلیر فعلی قادر به پخش این فیلم نیستند. البته از طریق کامپیوتر یا لپ تاپ که مدیا پلیر آن آپدیت شده باشد (کد های ویژه برای نمایش فیلم با این کیفیت را نیاز دارند). تازه باید کابل HDMI هم تهیه کنید که قیمتی بین ۶ تا ۱۵ هزار تومان دارند.
2-1)توانایی اتصال به اینترنت را داشته باشند، هم به دلیل خواندن اخبار از طریق اینترنت که البته هزینه کمی دارد، چون بصورت آر اس اس (RSS) هستش، دوم شاید ما هم مثل بقیه کشورهای پیشرفته توانستیم از طریق سایت های معتبر فیلم های دلخواه خود را بصورت اینترنت ببینیم. مثلاً یه چیزی مثل همین قهره تلخ ولی از پیشرفته !!. یادمان باشد که بعضی از اتفاقات در مملکت ما ناگهانی رخ می دهد.
3-1)قابلیت پخش فایل های ویدئویی و عکس و موزیک از کامپیوتر، لپ تاپ، موبایل و هر وسیله ای که دارای آرم DLNA را دارد. بدین صورت که هم اکنون بسیاری از موبایل ها و بعضی از دوربین های عکاسی و … قادرند از طریق بی سیم به تلویزیون کانکت یا وصل شده و فایلهای ویدئویی و یا عکس هایی که شما در مهمانی یا عروسی یا پیک نیکی که رفته اید بلافاصیله بدون دردسر ببینید. خیلی جالبه نه!!
و امّا Projection TV: بر اساس تکنولوژی دستگاه پروژکتور کار می کند که در سالن های اجتماعات استفاده می شود به جای اینکه دستگاه پروژکتور بیرون قرار بگیرد داخل تلویزیون قرار گرفته و تصویر را بر پشت صفحه تلویزیون نمایش می دهد و اگر لامپ این پروژکتور هم بسوزد به راحتی تعویض می شود. امّا اصلاً برای منازل مناسب نیست چون کیفیّت تصویری پایینی دارد و مکان های بزرگ نمایشی مثل سالن فرودگاه ها و هتل های بزرگ تولید شده اند، بنا براین قید خرید اینگونه دستگاه ها بزنید.
TFT چیست؟ تی اف تی یا TFT تکنولوژیی است که در شکل پیشرفته آن LCD را می سازند (Liquid Crystal Display). به عبارت دیگر وقتی صحبت از TFT می کنیم منظور همان LCD است که از موبایل گرفته تا لپ تاپ و سایر دستگاه هایی که صفحه نمایش دارند استفاده می شود. TFT اختصار Thin Film Transistor بوده، بدینصورت است که روی یک صفحه بسیار نازک و شفاف تعداد مشخصی از ترانزیستورها که نسبت مستقیم به ابعاد صفحه نمایش دارد قرار گرفته به نحوی که جهت روشنایی یک پیکسل یا نقطه نورانی، سه ترانزیستور جهت رنگ های آبی، سبز و قرمز تعبیه شده و با جریان الکتریکی متناسب با تصویری که قرار است نمایش دهد از عبور نورهای پشت زمینه خود که توسط لامپ فلورسنت یا مهتابی خودمان روشن شده جلوگیری، اجازه عبور کم نور و یا اجازه عبور کامل نور را می دهد و آنچه که ما می بینیم حاصل ترکیب این عناصر است. یک نکته مهم که باید در نظر داشته این است که ترانزیستورها از خودشان نور ساطع نمی کنند بلکه جلوی منبع نور را گرفته یا اجازه عبور آنرا می دهد، و این نکته مهم و افتراق مهم تلویزیون های پلاسما است که خودشان نور ساطع می کنند.
امروزه از کلمه TFT کمتر استفاده شده به جای آن از کلمه LCD بکار برده می شود. این موضوع شاید به این خاطر باشد که TFT یک تکنولوزی است مثل کارت های گرافیکی که با تکنولوژی aTi و nVida ساخته می شوند و با مدل های مختلف مثل Radeon , Geforce توسط شرکت های مختلفی مثل MSI، Asus ساخته و به بازار عرضه می گردند.
امّا CRT یا همان تلویزیون خودمان که از کلمات Cathode Ray Tube تشکیل شده و دیگر نیازی به توضیح بیشتر ندارد و ظاهراً مثل نسل دایناسورها که چند هزار سال پیش منقرض شده، این تلویزیون ها هم دارند به سرنوشت این دایناسورها دچار می شوند!
در نهایت این نکات مهم را هم در نظر داشته باشید:
در حال حاضر در بعضی از کشورها تصاویر ماهواره ای بصورت مگاپیکسل یا HD هم پخش می شود. ولی در ایران تا امروز (۱۲ خرداد ۸۹ ) امکان دریافت آن وجود ندارد.
هیج یک از سینمای خانگی (HOME Theater) فیلم با کیفیت میگا پیکسل (HD)، دو مگاپیکسل (FULL HD) را نمی توانند پخش کننند مگر اینکه آرم بلو ری را داشته باشند (البته قیمت اینها ظاهرن بالای ۶۰۰ تا ۷۰۰ هزارتومان هستند).
در تهران بعضی از کانال های تلویزیونی ما مثلن کانال ۱ و دو و سه بصورت دی جی تال پخش می شوند ولی به معنی HD یا Full HD نیستند.
فیلم با کیفبت دی وی دی DVD به یک مگا پیکسل هم نمی رسد. بنابراین فیلم با کیفیت دی وی دی هم در اینگونه تلویزیون ها (LCD، Plasma و LED) چندان چنگی به دل نمی زنند. فیلم با کیفیت دی وی دی ۶۴۰ در ۴۸۰ پیکسل هستند که ۳دهم پیکسل می شود. درمقایسه به یک مگاپیکسل یا دو مگایکسل.
تلویزیون HD، یک مگاپیکسل بوده یا ۷۲۰ پیکسل هم معروفند. (HD=یک مگاپیک سل= ۷۲۰ پیکسل= ۷۲۰*۱۲۸۰ پیکسل)
تلویزیون FULL HD: دو مگاپیک سل وبده و یا ۱۰۸۰ پیکسل معروفند. (FULL HD= دو مگاپیک سل= ۱۰۸۰ پیک سل= ۱۰۸۹* ۱۹۲۰ پیکسل )
حتی تلویزیون FULL HD هم به پای کیفیت تصاویر در سینما نیمی رسند!! عصانی نشوید. اگر این کیفیت را ۴ برابر کنیم به پای کیفیت فیلم در سالن های سینما می رسند راستی یادم رفت منظورم سینماهای ایرانی و فیلم های تکثیر شده با کیفیت بد حتی نوع ایرانی آن نیست.
برای اینکه از کیفیت این تلویزیون ها لذت ببرید پیشنهاد می کنم یک سری فیلم یا موزیک ویدیئو از اینترنت دانلود کنید (البته باید ADSL داشته باشید)،
اگر قصد خرید دوربین عکاسی یا فیلم برداری دارید حواس تان به توانایی آن ها در ضبط یا عکاسی با کیفیت HD و اخیرن با کیفیت FULL HD باشد. حیف هست کمی بیشتر پول پرداخت کنید تا خاطرات با ارزش شما با این کیفیت ضبط شوند.
حتی یک سری از دوربین های موبایل هم با کیفیت HD فیلم برداری می کنند. (واقعن جالبند!)
در مورد تلویزیون سه بعدی یا ۳D هم بدانید: به نظر من این نوع تکنیک به درد سینما می خورد نه منزل، برای افرادی که صرع، میگرن، سردرد دارند بهتر است زیاد استفاده نکنند. برای هر نفر یک عینک نیاز هستش که البته یکی هنگام خرید این تلویزیون ها یک عینک رایگاه می دهند ولی برای بقیه اعضای خانواده باید مبلغ زیادی را بپردازید (چیزی بیش از ۱۵۰ هزار تومان برای یک عدد). به علت رقابت بسیار شدید بین شرکت های تولید تلویزیون، ساخت فوری آن بیشتر به خاطر عقب نماندن از سایر رقبا می باشد تا مفید بودن. تکنیک های سه بعدی دیگری هم در راهند که بدون عینک هستند.
با توجه به خبرساز شدن تلویزیون های سه بعدی، بهتر است بدانید که تلویزیون های بنام ۴K هم قرار است به بازار بیایند که کیفتی بیش از LED دارند یعنی ۴ برابر آن و معادل کیفیت پرده سینما.
اما سر آخر! در مورد شهرستان بانه یک چیزایی رو شنیدم ظاهرن تلویزیون های پلاسما، LCD و LED و سایراجناس خیلی ارزونتری را می فروشند!! ولی بد شانسی بیاورید و دستگاه خراب باشد یا خراب شود نمایندگی ها به این سادگی آنرا تعمیر نخواهند کرد (ظاهرن به نمایندگی شهرستان ها این قضیه هشدار داده شده تا حد لغو نمایندگی در آن شهرستان .