پاورپوینت نکات و ملاحظاتی در بارۀ کتاب فارسی (pptx) 39 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 39 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
موضوع :
نکات و ملاحظاتی در بارۀ کتاب فارسی
سال دهم متوسّطه - دورۀ دوم
صفحۀ 14
قلمرو ادبی 1
آرایههای ادبی بیت اوّل:
چون بگشایم ز سر مو ، شکن ماه ببیند رخ خود را به من
1 ـ کنایه : « شکن از مو گشادن » کنایه از ظاهر ساختن زیبایی
و گرهگشایی کردن
2 ـ تشخیص : مو گشادن چشمه ، رخ داشتن ماه
3 ـ استعارۀ مصرّحه : « مو » استعارۀ مصرّحه از موجها
4 ـ مجاز : سر مجازاٌ در معنای انتهای تار مو
5 ـ مراعات نظیر : سر ـ رخ ـ مو / ماه ـ رخ
ادامۀ صفحۀ 14
قلمرو ادبی 1
آرایههای ادبی بیت دوم:
گه به دهان، برزده کف چون صدف گاه چو تیری که رود بـر هـدف
1 ـ تشبیه : تشبیه چشمه به صدف ، تشبیه چشمه به تیر
2 ـ تشخیص : دهان داشتن چشمه
3 ـ واج آرایی : در واج « د »
4 ـ جناس ( ناقص اختلافی ) : صدف ـ هدف
5 ـ مراعات نظیر : دهان ـ کف / تیر ـ هدف
صفحۀ 17
درس دوم
سطر 4
« اندر همه کاری داد از خویشتن بده . »
ـ در همۀ کارها عدالت را در مورد خودت رعایت کن .
ـ در همۀ کارها حقوق دیگران را نسبت به خودت رعایت کن.
داد از خویشتن دادن؛ کاری را به طور کامل انجام دادن. مثال: «و اندر همه کاری داد از خویشتن بده که هر که داد از خویشتن بدهد از داور مستغنی باشد.» (قابوس نامه)؛ داد تو داده ست کردگار، ترا نیز/ داد به طاعت بداد باید ناچار (ناصر خسرو). || داد از تن خویشتن دادن؛ محاسبه ٔ نفس کردن. مثال: دگر داد دادن تن خویش را/ نگه داشتن دامن خویش را ( فردوسی ). || داد از خود یا از تن خود دادن؛ کلاه خود را قاضی کردن، انصاف از خود دادن. مثال: سه دیگر به گیتی هر آنکس که داد/ بداد از تن خود هم او بود شاد ) فردوسی )
صفحۀ 17درس دوم
سطر 12
« همه کس را به سزا حقشناس باش ، خاصّه قرابت خویش را . »
به شایستگی حق همه را بشناس ( رعایت کن . ) به ویژه حق خویشاوندان خود را .
صفحۀ 19
قلمرو ادبی 2
دو ویژگی مهم نثر درس « از آموختن ننگ مدار »
1 ـ کوتاهی جملات
2 ـ سادگی کلمات
3 ـ روان بودن نوشته
4 ـ اندک بودن کلمات عربی
5 ـ طبیعی و ساده بودن آرایههای ادبی
6 ـ وجود تکرار
7 ـ خالی بودن از اصطلاحات علوم رایج زمان
صفحۀ 30
درس سوم ـ سفر به بصره
سطر ششم
نقش کلمۀ « سیاه » در عبارت :
« درمکی چند سیـاه ، در کاغذی کردم که به گرمابه بان دهم . »
« سیاه » وابستۀ پسین برای کلمۀ « درمک » بوده و صفت بیانی ( مطلق ) می باشد .
نوع « ـَک » در واژۀ « درمک » : پسوند تصغیر
صفحۀ 41
درس پنجم ، کلاس نقّاشی
قلمرو ادبی 1
در کدام قسمت از این متن ، می توان نشانههای شاعری نویسنده را یافت ؟
1ـ وسعت گنجینة واژگان
2ـ کثرت تصویرآفرینیهای شاعرانه
3ـ استفاده از تعبیرات و جملات همگون با زبان و بیان شاعران معاصر
4ـ نو بودن نگاه
در برخی کتب کمک درسی موارد زیر به عنوان پاسخ پیشنهاد شده است :
1ـ معلّم دور نبود ؛ صورتک به رو نداشت .
2ـ رنگ را نگارین می ریخت .
3ـ معلّم مرغان را گویا میکشید ؛ گوزن را رعنا رقم می زد ؛ خرگوش را چابک میبست ؛ سگ را روان گرته میریخت .