صفحه محصول - پاورپوینت نکات و ملاحظاتی در بارۀ کتاب فارسی

پاورپوینت نکات و ملاحظاتی در بارۀ کتاب فارسی (pptx) 39 اسلاید


دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 39 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

موضوع : نکات و ملاحظاتی در بارۀ کتاب فارسی سال دهم متوسّطه - دورۀ دوم صفحۀ 14 قلمرو ادبی 1 آرایه‏های ادبی بیت اوّل: چون بگشایم ز سر مو ، شکن ماه ببیند رخ خود را به من 1 ـ کنایه : « شکن از مو گشادن » کنایه از ظاهر ساختن زیبایی و گره‏گشایی کردن 2 ـ تشخیص : مو گشادن چشمه ، رخ داشتن ماه 3 ـ استعارۀ مصرّحه : « مو » استعارۀ مصرّحه از موج‏ها 4 ـ مجاز : سر مجازاٌ در معنای انتهای تار مو 5 ـ مراعات نظیر : سر ـ رخ ـ مو / ماه ـ رخ ادامۀ صفحۀ 14 قلمرو ادبی 1 آرایه‏های ادبی بیت دوم: گه به دهان، برزده کف چون صدف گاه چو تیری که رود بـر هـدف 1 ـ تشبیه : تشبیه چشمه به صدف ، تشبیه چشمه به تیر 2 ـ تشخیص : دهان داشتن چشمه 3 ـ واج آرایی : در واج « د » 4 ـ جناس ( ناقص اختلافی ) : صدف ـ هدف 5 ـ مراعات نظیر : دهان ـ کف / تیر ـ هدف صفحۀ 17 درس دوم سطر 4 « اندر همه کاری داد از خویشتن بده . » ـ در همۀ کارها عدالت را در مورد خودت رعایت کن . ـ در همۀ کارها حقوق دیگران را نسبت به خودت رعایت کن. داد از خویشتن دادن؛ کاری را به طور کامل انجام دادن. مثال: «و اندر همه کاری داد از خویشتن بده که هر که داد از خویشتن بدهد از داور مستغنی باشد.» (قابوس نامه)؛ داد تو داده ست کردگار، ترا نیز/ داد به طاعت بداد باید ناچار (ناصر خسرو). || داد از تن خویشتن دادن؛ محاسبه ٔ نفس کردن. مثال: دگر داد دادن تن خویش را/ نگه داشتن دامن خویش را ( فردوسی ). || داد از خود یا از تن خود دادن؛ کلاه خود را قاضی کردن، انصاف از خود دادن. مثال: سه دیگر به گیتی هر آنکس که داد/ بداد از تن خود هم او بود شاد ) فردوسی ) صفحۀ 17 درس دوم سطر 12 « همه کس را به سزا حق‏شناس باش ، خاصّه قرابت خویش را . » به شایستگی حق همه را بشناس ( رعایت کن . ) به ویژه حق خویشاوندان خود را . صفحۀ 19 قلمرو ادبی 2 دو ویژگی مهم نثر درس « از آموختن ننگ مدار » 1 ـ کوتاهی جملات 2 ـ سادگی کلمات 3 ـ روان بودن نوشته 4 ـ اندک بودن کلمات عربی 5 ـ طبیعی و ساده بودن آرایه‏های ادبی 6 ـ وجود تکرار 7 ـ خالی بودن از اصطلاحات علوم رایج زمان صفحۀ 30 درس سوم ـ سفر به بصره سطر ششم نقش کلمۀ « سیاه » در عبارت : « درمکی چند سیـاه ، در کاغذی کردم که به گرمابه بان دهم . » « سیاه » وابستۀ پسین برای کلمۀ « درمک » بوده و صفت بیانی ( مطلق ) می باشد . نوع « ـَ‏ک » در واژۀ « درمک » : پسوند تصغیر صفحۀ 41 درس پنجم ، کلاس نقّاشی قلمرو ادبی 1 در کدام قسمت از این متن ، می توان نشانه‏های شاعری نویسنده را یافت ؟ 1ـ وسعت گنجینة واژگان 2ـ کثرت تصویرآفرینی‏های شاعرانه 3ـ استفاده از تعبیرات و جملات همگون با زبان و بیان شاعران معاصر 4ـ نو بودن نگاه در برخی کتب کمک درسی موارد زیر به عنوان پاسخ پیشنهاد شده است : 1ـ معلّم دور نبود ؛ صورتک به رو نداشت . 2ـ رنگ را نگارین می ریخت . 3ـ معلّم مرغان را گویا می‏کشید ؛ گوزن را رعنا رقم می زد ؛ خرگوش را چابک می‏بست ؛ سگ را روان گرته می‏ریخت .

فایل های دیگر این دسته