مقاله باغ سعدآباد (docx) 5 صفحه
دسته بندی : تحقیق
نوع فایل : Word (.docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحات: 5 صفحه
قسمتی از متن Word (.docx) :
موقعيت باغ سعدآباد
باغ سعدآباد به وسعت حدود يكصد هكتار در پهنهاي پرطراوت از كوهپايههاي توچال و دره سرسبز دربند، بخش دلانگيز و زيبايي از شمال شهر تهران را شكل ميبخشد. سعدآباد كه در دامنههاي جنوبي البرز قرار گرفته از سمت شرق با گلابدره، از سمت مغرب با ولنجك و از جنوب با تجريش همسايگي دارد. درحال حاضر امكان دسترسي به باغ سعدآباد از چندين محل از جمله ميدان دربند، خيابان زعفرانيه و خيابان سعدآباد امكانپذير است كه درب ورودي زعفرانيه به بازديدكنندگان اختصاص دارد. تاريخچه باغ سعدآباد
باغ سعدآباد نمونهاي از باغ درههاي ايراني است كه ساختار طبيعي بستر آن از عوامل مهم شكلگيري به حساب ميآيد. در سال 1299 خورشيدي، پهلوي اول ابتدا هشت هزار متر از اراضي سعدآباد در محدوده كنار رودخانه دربند كه در حال حاضر درآن عمارت بجاي مانده از مادرشاه سابق واقع گرديده را تملك كرد. پس از آن تپه علي خان والي كه امروز كاخ احمدشاهي بر روي آن واقع است را نيز به محدوده پيشين افزود و سپس كاخ سبز (شهوند) را در سال 1301 خورشيدي در آنجا بنا نمود. سعدآباد بعد از آن با الحاق محلههايي چون شاه محله، ترش محله، باغ محله، جعفرآباد و قاسمآباد وسعتي تازه يافت و به محل اقامتگاه تابستاني پهلوي اول اختصاص يافت و در طول ساليان، كاخها وكوشكهايي درآن احداث گرديد. درآن زمان رودخانه دربند به طور اختصاصي در اختيار باغ قرار گرفت، اما بعدها حق استفاده از دوازده ساعت از آب رودخانه به مردم داده شد و از آنجاييكه آب رودخانه براي آبياري كل باغ سعدآباد كه گسترش نيز يافته بود كافي نبود، قناتهاي قديمي و جديد مورد استفاده قرار گرفتند. تا پيش از تملك اراضي توسط پهلوي اول، بناها و كوشكهايي متعلق به مالكين باغها و اراضي سعدآباد در دوره قاجار وجود داشته كه ازآن جمله ميتوان به كوشك احمدشاهي ، بناي اينانلو و درشكهخانه اشاره نمود كه هنوز نيز موجودند. >
معرفي باغ سعدآباد