مقاله هنر و انقلاب 12ص

مقاله هنر و انقلاب 12ص (docx) 13 صفحه

دسته بندی : تحقیق

نوع فایل : Word (.docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحات: 13 صفحه

قسمتی از متن Word (.docx) :

هنر و انقلاب آفرينش آثار هنري پرولتري بارها در اين برنامه از ضروت آفرينش آثار هنري صحبت كرده ايم. و بارها نيز اين سئوال روبرو شده ايم كه هنر پرولتري يعني چه؟ پاسخ به اين سئوال نمي تواند مجرد از تعريف مقوله باشد. آثار هنري چيزي جزء اشكال ايدئولوژيك نيستند. يعني ظروفي هستند مه در آن ديدگاه و نگرش كلي به جامعه و جهان منعكس ميشود. ممكن است موضوع برخي آثار هنري، مسائل تماماً سياسي يا تاريخي باشد، اما در آن حالت نيز آنچه وزنه اصلي آن آثار را تشكيل ميدهد و بصورت جنبه اي پايدار بر ذهن مخاطبانش موثر مي افتد، خطوط جهانبيني و ديدگاه كلي نهفته در اثر است. يعني حتي در آثاري نظير پوستر سياسي، سرود يا فيلم تبليغي، بازهم آنچه نهايتاً تقويت و تحكيم ميشود، ديدگاهي است كه از قبل در ذهن افراد ريشه و سابقه داشته و با سياست موجود در اين آثار سياسي همجهت و منطبق است. اين فقط مربوط به هنر پرولتري يا آثار هنري انقلابي نيست، بلكه مجموعه آثار هنري را در بر ميگيرد. مثلا به فعاليتهاي هنري جمهوري اسلامي نگاه كنيد. وقتي وابستگان رژيم، فيلمي در مورد جنگ ارتجاعي ايران و عراق ميساختند؛ اگر چه خود هدف كوتاه مدت و فوري را دنبال ميكردند و آن توجيه جنگ و كمك به تبليغات عوامفريبانه براي كشاندن مردم ـ بويژه جوانان ـ به حمايت و شركت در جنگ بود، اما تاثير آن فيلم تنها به مقطع 8 ساله جنگ مربوط نشده، و مجموعه اي از تفكرات خرافي، ايده هاي ارتجاعي در مورد رابطه فرد با جامعه، مقولات بي پايه اي نظير فطرت انساني و سرنوشت از پيش تعيين شده، نقش برتر مرد، تبعي بودن زنان و غيره را در بر ميگرفت. طرح اين نكات در آن فيلم، به شكل گيري ذهنيات و قوام يابي يك جهان بيني ارتجاعي كمك ميكرد. البته هر چه يك اثر ـ اعم از انقلابي يا ارتجاعي ـ در قالبي قدرتمندتر و با ارزش تر از نظر هنري عرضه شود، ميزان نفوذ و تاثير ايدئولوژيكش بيشتر خواهد بود. مثلا ميتوانيد بنجل هاي سينمائي جمهوري اسلامي ـ خصوصاً سينماي جنگي اش ـ را با بعضي آثار قدرتمند غرب در مورد جنگهاي ناعادلانه شان در نقاط مختلف جهان مقايسه كنيد و فرق معامله را ببينيد. در هر صورت از زاويه مبارزه طبقاتي جاري و مداوم موجود در جامعه و جهان، آن اثري را ميتوان مبين هنر پرولتري دانست كه بتواند زواياي جهان بيني انقلابي ترين طبقه اجتماعي ـ يعني پرولتارياي جهاني ـ را منعكس كند. يعني هنر پرولتري، هنري جانبدار است. هنر تمام خلقي نيست. هنر صرفاً انقلابي هم نيست. بلكه پديده ها را با روش پرولتاريا ـ يعني روشي ماترياليستي ـ ديالكتيكي ـ تجزيه و تحليل ميكند و به پيش مينهد و همزمان، ايده آل و آرمان طبقه پيشرو را به اشكال مختلف يه ميان ميكشد.