پاورپوینت آشنايی با اصول كلی كمكهای اوليه

پاورپوینت آشنايی با اصول كلی كمكهای اوليه (pptx) 39 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 39 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

فصل دوم آشنايي با اصول كلي كمكهاي اوليه اصول و اجرای کمکهای اولیه کمکهای اولیه عبارتست از کاربرد ماهرانه اصول پذیرفته شده درمانی به هنگام وقوع یک سانحه یا بدحال شدن ناگهانی، با استفاده از امکانات و وسائلی که در آنزمان در دسترس وجود دارد. کمکهای اولیه در حقیقت روشهای درمانی تایید شده ای هستند که در مورد شخص مصدوم تا رسیدن پزشک یا انتقال به بیمارستان(اگر لازم شد) اجار می شود. چرا کمکهای اولیه انجام می شود کمکهای اولیه به این دلائل در مورد مصدوم اجرا می شود: *نجات جان مصدوم *جلوگیری از بدتر شدن حال مصدوم *بالابردن احتمال بهبودی مصدوم مسئولیت امدادگر نقش امدادگر به علت تکرار و طبیعت وخیم بسیاری از حوادث کاملاً مهم است. نقش شما به عنوان یک امدادگر در اداره کردن یک مصدوم عبدارت است از: *درک موقعیت *تشخیص بیماری یا حالتی که به مصدوم دست داده است. *به کار بردن روشهای درمانی مناسب و کافی، بدون اتلاف وقت. بخاطر داشته باشید که ممکن است یک مصدوم در آن واتحد دچار چند ناراحتی شده باشد و همچنین امکان دارد بعضی از مصدوم ها نیاز به مراقبت های فوری تر نسبت به سایرین داشته باشند. *بسته به وخامت حال مصدوم، بدون معطلی ترتیب انتقال او را به بیمارستان، مطب پزشک یا خانه اش بدهید. مسئولیت شما زمانی تمام می شود که مصدوم تحت نظر پزشک یا پرستار یا سایر اشخاص متخصص قرار گیرد. شما نبایستی محل حادثه را ترک کنید مگر انکه وضعیت را برای شخصی که عهده دار امر شده است گزارش کنید و مطمئن شوید که به کمک شما در مراحل بعدی نیازی نیست. تعریف ها امداد پزشکی: روشهای درمانی که بوسیله پزشک عادی یا جراح، در بیمارستان یا مطب انجام می گیرد. امدادگر: این واژاه به افرادی اطلاق می شود که دارای گواهینامه از یک موسسه معتبر هستند و این گواهینامه نشان می دهد که فرد دارای کیفیت لازم برای انجام اعمال مربوط به کمکهای اولیه می باشد. این گواهینامه برای اولین بار در سال 1894 بوسیله سازمان داوطلبانه کمکهای اولیه صادر شد. در کشور انگلیس گواهینامه کمکهای اولیه بوسیله سنت جان آمبولانس و انجمن سنت آندوز آمبولانس و صلیب سرخ انگلیس به کاندیداهایی که دوره های تئوری و عملی کمکهای اولیه را دیده اند و در امتحانات حرفه ای مربوطه قبول شده اند اعطاء می شود. گواهینامه اعطاء شده تنها برای 3 سال معتبر است و در آن قید شده است که امدادگر: *کاملاً آموزش دیده. *منظماً امتحان شده. *دارای تازه ترین معلومات و مهارتها در این زمینه است. تکنیکهای اصلی کمکهای اولیه امدادگر ماهر با تامین نیازهای حیاتی مصدوم می تواند جان او را نجات دهد. این نیازهای حیاتی عبارتند از: الف- باز بودن راه تنفس ب- تنفس به اندازه کافی ج- گردش خون مناسب برای انکه زندگی ادامه پیدا کند شخص باید قادر باشد که اکسیژن را به ششها برساند. اکسیژن به نوبه خود بوسیله خون در سراسر بدن توزیع می شود. اگر چه امکان دارد بعضی از اعضای بدن بدون اکسیژن مدتی به حیات خود ادامه دهند اما برخی دیگر از اعضاء به سرعت تحت تاثیر کمبود اکسژن قرار می گیرند- بعنوان مثال سلولهای حیاتی در مغز تنها می توانند سه دقیقه بدن اکسیژن دوام بیارند. سه موقعیت اورژانس که فرد به علت فقدان نیازهای حیاتی در معرض خطر مرگ قرار می گیرد (در زیر ذکر شده است(ترتیب اهمیت ممکن است نسبت به موقعیت فرق کند) *فقدان تنفس و(یا) فقدان ضربان قلب *خونریزی شدید *حالت بیهوشی که احتمالاً منجر به بسته شدن راه تنفس و در نهایت عدم تنفس می شود. تکنیکهایی که در این فصل شرح داده می شوند عبارتند از: روشهایی در مورد را تنفس بازکردن راه تنفس باعث می شود که هوای تازه بدون برخورد با مانع به ششها برسد. وضعیت بهبود کمک می کند تا راه تنفس باز بماند و به این ترتیب مانع از آن می شود که فرد بیهوش شده دچار خفگی شود. روشهایی در مورد تنفس تنفس مصنوعی هوا را به ششهای مصدومی که تنفسش قطع شده است می رساند. روشهایی در مورد گردش خون وارد آوردن فشار خارجی روی قفسه سینه(کمپرس قلب) باعث می شود که خون از طریق شریانا(سرخرگها) به اندامهای حیاتی پمپ شود و با فشار لازم به آنها برسد. کنترل خونریزی شدید باعث جلوگیری(یا به حداقل رساندن) خونریزی می شود بطوریکه گردش خون مصدوم حفظ می شود. نکته مهم اینست که باید تکنیکها را تحت نظر متخصص تمرین کنید چرا که توضیحات هیچ کتابی نمی تواند جایگزین معلومات و تجربیات عملی شود. درک موقعیت ابتدا باید بر خود مسلط شوید و بررسی دقیقی از وضعیت سانحه انجام دهید و در مورد اولیت کارها تصمیم بگیرید. شرایطی که در این امر موثر هستند عبارتند از: رعایت ایمنی، کمک خواستن از دیگران تعیین اولویتهای درمانی و تقاضای کمک. رعایت ایمنی این موارد باعث می شود که خود مصدوم و سایرین را به خطر نیندازید، و از وارد آمدن صدمه بیشتر لوگیری کنید. *حوادث جاده ای: یکی از حاضرین را وادار کنید که ترافیک را کنترل کند، او را در جائی دور از خود و مصدومها بگمارید. مراقب خطر آتش سوزی از ناحیه باک بنزین باشید، موتورهای روشن را خاموش کنید. *گاز و دودهای سمی: اگر ممکن باشد بلافاصله منبع گاز یا دود را قطع کنید. *برق گرفتگی: اتصال را قطع کنید و مراقب باشید در خلال کمک های اولیه با برق تماس حاصل نکنید. *آتش سوزی و آوار ساختمان: قبل از هر کاری بلافاصله مصدوم را بجای امن منتقل کنید. کمک خواستن از دیگران بعضی از حاضرین می توانند کاملاً مفید واقع شوند و ممکن است بتوانند در درمان ممصدوم ها(مثلاً در جلوگیری از خونریزی) به شما کمک کنند. سایر حاضرین ممکن است فقط سر و صدا راه بیاندازند، آنها را با مسئولیتی که واگذارشان می کنید مشغول نگه دارید و از دخالت آنها در کارتان جلوگیری کنیدو می توانید از یکی بخواهید که ترافیک و از دیگری بخواهید که جمعیت را کنترل کند. بعضی را برای تقاضای کمک بسوی تلفن روانه کنید و مطمئن شوید که پیامی را که باید بگوید درست فهمیده است. از آنها بخواهید که پیام را بنویسید یا تکرار کنند. از آنها بخواهید که پس از انجام کار گزارش خود را به شما بدهند. تعیین اولویتهای درمانی برای آنکه بفهمد که چه درمانی را باید زودتر انجام دهید، بلافاصله این موارد را آزمایش کنید. راه تنفس و نفس کشیدن بلافاصله آزمایش کنید که آیا راه تنفس مصدوم باز است و مصدوم نفس می کشد، یا خیر. اگر نفس نمی کشید بلافاصله تنفس مصنوعی را شروع کنید خونریزی مصدوم را از نظر خونریزی معاینه کنید و سعی کنید جلوی آنرا بگیرید بی هوشی مصدومی را که بیهوش است یا تنفس او صدادار است در وضعیت بهبود قرار دهید و سطح هشیاری مصدوم را آزمایش کنید. اگر احتمال می دهید که مصدوم دچار شکستگی ستون فقرات شده است او را حرکت ندهید، مگر آنکه اشکال در تنفس شمار را ناگزیر سازد. تشخیص برای آنکه در مورد اولیت بتوانید تصمیم بگیرید . باید تشخیص درست، روی این موارد تکیه کنید، چگونگی وقوع حادثه، وضع مجروح، عوارض، نشانه ها و سطح هوشیاری. چگونگی وقع سانحه این امر مربوط می شود به اینکه چگونه این حادثه اتفاق افتاده است یا چگونه بدحالی شروع شده است. می شود این اطلاعات را ارگ ممکن باشد از مصدوم یا یکی از حاضرین بدست آورد. بعنوان مثال مجروح ممکن است فقط بتواند بگوید((من لیز خوردم و به زمین افتادم)) در حالیکه شاهد حادثه ممکن است بگوید((من دیدم که پیرمرد بزمین افتاد و سرش به دیوار خورد)). به چگونگی وقوع حادثه کاملاً توجه نشان دهید. زیرا ممکن است نشانه های راهنما از جراحت احتمالی را دربر داشته ابشد. به ویژه زمانیکه شما احتمال می دهدی که با مواردی نظیر بیماری قند یا مرض قبلی روبرو هستید داشتن سابقه پزشکی مصدوم بسیار موثر است. اگر امکان دارد از جزئیات وضع مصدوم یادداشت بردارید زیرا برای پزشک قابل استفاده است. هرگز مصدوم را دستپاچه نکنید و بخاطر داشته باشید که کلیه اطلاعات را هنگامیکه پزشک یا اورژانس سر رسید به آنها بدهید. عوارض عبارتست از آنچه که مصدوم حس می کند و برای شما توصیف می کند- قابل استفاده ترین آنها احساس درد است. اگر مصدوم بهوش است از او بپرسید که ایا درد دارد و اگر دارد کجایش درد می کن؟ اول آن نقطه را معاینه کنید و سپس سایر نقاطی را که در آنها درد احساس احساسا می شود دنبال کنید و بخاطر داشته باشید که درد شدید در یک ناحیه ممکن است جراحت وخیم در سایر نقاط را که درد کمتری دارد بپوشاند. سایر عارضه های قابل استفاده ای که مصدوم ممکن است به آنها اعتراف کند، حالت تهوع، سرگیجه، احساس سرما و گرما یا از دست دادن کنترل ماهیچه ها یا بی حسی باشد و تمام عوارض باید بوسیله معاینه فیزیکی برای یافتن نشانه ای از جراحت یا بیماری تحقیق شوند. اگر مصدوم بیهوش باشد یا بدلیل گیج بودن یا شوکه بودن حرفه هایش چندان قابل اعتماد نباشد در این حالت تشخیص نمی تواند براساس عارضه ها انجام شود بلکه تشخیص بایستی براساس اطلاعاتی که از شاهدها و نشانه ها بدست می آید انجام شود.