پاورپوینت آناتومی پستان

پاورپوینت آناتومی پستان (pptx) 35 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 35 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

بنام خدا آناتومی پستان قسمت خارجی پستان پوست نوک پستان Areola: ناحیه ای از پوست تیره که به صورت هاله ای اطراف نوک پستان را در بر گرفته است نوک پستان: Nipple بافتی قابل نعوظ که توسط اپیتلیوم پوشیده شده است و حاوی رشته های عضلانی است . عملی مانند اسفنگتر دارد که جریان شیر را کنترل می کند سوراخ های مجاری شیری به نیپل ختم می شود قسمت داخلی پستان دارای دو بافت غددی و چربی است . چربی بیشترین بخش آن است . بافت غده ای دارای 12-25 لوب است قسمت های هر لوب عبارتند از: لوبولها و آلوئول ها: هر لوب دارای تعداد زیادی آلوئول است که واحد های عملی پستان هستند. در مرکز هر آلوئول فضای آلوئولی آن قرار دارد و دیواره آن از دو لایه سلولی تشکیل شده است : سلولهای آلوئولی که در سمت داخل قرار دارند و تولید کننده شیر هستند و به وسیله پرولاکتین تحریک می شوند و پس از تولید شیر آن را به داخل فضای آلوئولی ترشح می کنند سلولهای عضلانی یا میلواپیتلیال :این سلولها که در سمت خارج قرار دارند به وسیله اکسی توسین ترشح شده و با انقباض خود شیر را از درون آرئول ها به مجاری شیری می رانند مجرای لاکتوفروس: از هر آلوئول یک مجرای شیری خارج می شود. این مجاری به هم می پیوندند. مجاری شیری لوبهای لوبول های هر لوب نیز با یکدیگر یکی شده و مجرای واحدی به نام لاکتوفروس در هر لوب می سازند و لاکتوفروس ها هر لوب را تا نوک پستان ادامه می دهد. در این مسیر قسمتی از مجرای لاکتوفروس هر لوب متسع شده که آن آمپول یا سینوس لاکتوفروس می گویند که به عنوان ذخیره موقت شیر عمل می کند عروق خونی و لنفاوی پستان فیزیولوژی ترشح شیر استروژن ترشح شده در دوران بارداری سبب رشد و هایپرپلازی مجاری شیری و پروژسترون سبب رشد در آلوئول های پستان و تحریک ترشح کلستروم می گردد . بلافاصله پس از تولد با حذف اثر این دو هورمون ، تولید و ترشح شیر تحت تاثیر پرولاکتین و اکسی توسین آغاز می شود هورمون پرولاکتین: تولید شیر به عهده پرولاکتین است. با تولد نوزاد و مهار شدن اثر استروژن و پروژسترون تولید آن افزایش می یابد و با هر مکیدن پستان توسط نوزاد تحریک حسی از نوک پستان به مغز می رود و سبب ترشح پرولاکتین از لوب قدامی هیپوفیز می شود که رفلاکس پرولاکتین نام دارد . پرولاکتین تا 30 دقیقه پس از پایان شیر دهی در خون باقی می ماند و حداکثر تولید آن از ساعت 2 نیمه شب تا 6 صبح است. عوامل افزایش دهنده پرولاکتين عبارتند از: دفعات زیاد مکیدن، ساعتی نبودن شیر دهی، خالی شدن پستان در هر بار شیردهی و شیر دهی در شب عوامل افزایش دهنده پرولاکتین هستند. اکسی توسین: ترشح شیر به عهده اکسی توسین است. با مکیدن نوزاد تحریک حسی از نوک پستان به مغز می رود و سبب ترشح اکسی توسین از لوب خلفی هیپوفیز می شود که از طریق خون به پستان می رسد. اکسی توسین میواپیتلیال های اطراف آلوئول ها را منقبض می کند در نتیجه شیر جمع شده در الوئولهای جمع شده از طریق مجاری شیری به مجرای لاکتوفروس و در نهایت به سینوس های سیری یا لاکتوفروس می رسد و نوزاد با فشار دادن آرواره های بر این سینوس ها و مک زدن شیر از سوراخ های شیری در نوک پستان خارج می شود. تحریک ترشح اکسی توسین در اثر مکیدن نوزاد و انقباض میواپیتلیال و خروج شیر از آلوئول ها رفلاکس اکسی توسین نامیده می شود خروج شیر از آلوئولها در اثر انقباض سلولهای میواپیتلیال رفلکس جهش شیر یا Milk ejection نامیده می شود. طی دوران شیر دهی به تدریج این رفلاکس شرطی می شوند یعنی مادر با شنیدن گریه نوزاد شیرش جاری می شود نگرانی ، اضطراب ، خستگی و درد مادر می تواند سبب کاهش این رفلکس به دلیل ترشح اپی نفرین و ممانعت از ترشح اکسی توسین شود ویژگیهای شیر مادر کامل ترین، بهترین، و قابل هضم ترین غذا برای نوزاد بدون آلودگی دارای درجه مناسب ارزان در دسترس دارای مواد غذایی مناسب برای نوزاد است که مانع چاقی کودک می شود آب آن در حدی است که مانع از تشنگی نوزاد می شود ترکیب شیر مادر متناسب با رشد کودک تغییر می کند روند تغییر در ترکیبات شیر مادر آغوز Colostrums : نام دیگر آن کلستروم است از قبل از تولد ترشح می شود مایعی رقیق و زرد رنگ در طی ساعت اول پس از زایمان ترشح می شود حجم محدود دارد استریل و PH آن قلیایی است و وزن مخصوص آن بیشتر از شیر مادر است عوامل ایمنولوژیک آن بیشتر از شیر مادر است ترشح آن تا 5 روز ادامه دارد به تدریج به شیر انتقالی تبدیل می شود