پاورپوینت جلسه سوم – صرف متوسطه درس 13 و 14

پاورپوینت جلسه سوم – صرف متوسطه درس 13 و 14 (pptx) 26 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 26 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

جلسه سوم – صرف متوسطه درس13-14 باب تفعیل فَإِن كَذَّبُوكَ فَقَدْ كُذِّبَ رُ‌سُلٌ مِّن قَبْلِكَ کَذَبَ: دروغ گفت / کذَّبَ: تکذیب کرد کذّبوک: فعل و فاعل (ضمیر بارز واو) + مفعول (ضمیر بارز ک) کذّبوا: فعل ماضی (جمع مذکر سالم) است که (ک) مفعول آن است که به آن متصل شده است. وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا عَلِمَ: دانست متعددی (یک مفعولی) / عَلَّمَ: یاد داد متعددی (دو معلولی) آدمَ: مفعول اول / الاسماءَ: مفعول دوم ساخت باب تفعیل باب تفعیل يَعْلَمُ مَا يَلِجُ فِي الْأَرْ‌ضِ وَمَا يَخْرُ‌جُ مِنْهَا وَمَا يَنزِلُ مِنَ السَّمَاءِ وَمَا يَعْرُ‌جُ فِيهَا عَلِمَ: دانست متعددی (یک مفعولی) که مفعول آن جمله موصول (ما یلجُ فی الارض) میباشد یلجُ: یخرُجُ: فعل لازم است و به معنای خارج میشود ینزِلُ: فعل لازم است و به معنای پایین می آید (نازل میشود) یعرُجُ: فعل لازم است و به معنای بالا می رود. در تمامی این افعال فاعل ضمیر مستتر هو میباشدو تنها فعل یعلم متعددی می باشد که مفعول آن (جمله موصول (ما یلج فی الارض) است و محلا منصوب و جملات موصول (ما یخرج منها) و (ما ینزل من السماء) و (ما یعرج فیها) همه عطف بر جمله موصول اول هستند و محلا منصوب ترجمه: می داند (خدا) آنچه فرو میرود در زمین را و آنچه خارج میشود از زمین را و آنچه پایین میآید از آسمان را و آنچه بالا می رود در آسمان را باب تفعیل باب تفعیل فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا أَلَفَ : انس گرفت. دوستی کرد (متعدّی) / ألَّف (بینهم) : میانشان دوستی و انس ایجاد کرد. (مبالغه) ألَّف : فعل + فاعل ( هو مستتر) که ضمیر هو به خدای تعالی برمیگردد بینَ : مفعول منصوب که اضافه شده به کلمه (قلوبکم) که مجرور و مضاف الیه است. أصبحتم: (اصبح) از اخوات کان ناقصه + اسم کان (ضمیر بارز تم) اخواناً: خبر (أصبح) ترجمه: پس خدای تعالی میان قلبهای آنها دوستی ایجاد کرد (که در نتیجه) به نعمت الهی برادر گردیدند باب تفعیل إِنَّمَا حَرَّ‌مَ رَ‌بِّيَ الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ‌ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ حَرَمَ: منع کرد(ممنوع کرد) فعل متعدّی/ حَرَّمَ: حرام کرد (ممنوع کرد) فعل متعدّی (مبالغه) حرّمَ: فعل / ربِّی: کلمه (ربّ) فاعل و مرفوع است و چون اضافه به (یاء متکلم) شده است حرکت کسره در آخرش گرفته است. فلذا میگوییم علامت رفع ضمه مقدره است. الفواحشَ: مفعول و منصوب ظَهَرَ و بَطَنَ : هر دو فعل لازم هستند و فاعل آنها ضمیر مستتر (هو) میباشد. ظهر: ظاهر (آشکار) است.بطن : پنهان است. ترجمه: این است و جز این نیست که پرودگار من حرام کرد اعمال زشت را (آن) چه آشکار است و (آن) چه پنها است. (در زبان فارسی برای سلیس شده ترجمه اینگونه ترجمه میشود: چه آشکار باشد و چه پنهان) باب تفعیل