پاورپوینت خیابان محلی

پاورپوینت خیابان محلی (pptx) 18 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 18 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

بنام خدا عنوان خیابان محلی  این فضاها در شهرسازی رایج به جمع کننده ها مشهورندو طراحی این فضاهای شهری که بعد از کوچه ها دارای بیشترین فراوانی در سطح شهر می باشند، از حساسیت و اهمیت ویژه ای برخوردار است این معابر که در گذشته گذر یا راسته محله نامیده می شدند، نقش ستون فقرات محلات را ایفا می‌ننمایند. راسته محلات محل تردد تمامی ساکنان محله بوده و به واقع بستری برای تعاملات اجتماعی فراتر از حد همسایگی را فراهم می آوردند. در این معابر دوستی ها جای خود را به آشنایی ها می داد. آشنایی هایی که بر دوش غریبه ها سنگینی می کرد. این در حالی است که امروزه با از بین رفتن سلسله مراتب فضایی و شیوع شبکه های شطرنجی ، با وضعیتی رو به رو شده ایم. که نه پیاده در آن ایمن است و نه سواره و نه اهل محل از آن راضی اند و نه غریبه ها خشنود. در این شبکه تمام خیابان ها و کوچه ها شبیه یکدیگرند و تنها از عرض آن می توان به اهمیت یا عدم اهمیت آن پی برد . هر چند با اصرار بیجای مدیران و مهندسین در تعریض کوچه و خیابان این شناسایی نیز دشوار شده، پیاده و سواره را به سوی نوعی اغتشاش ذهنی سوق داده است . دیگر معلوم نیست که کدام خیابان اصلی تر و کدامیک فرعی تر است . همه به هم راه دارند و هر کس به خود حق می دهد وارد آن شده و با خودروی خود در آن جولان دهد. شاید در گذشته از آن جهت که سرعت انسان با وسائل نقلیه مورد استفاده اش، چون حیوانات و گاری درشکه تفاوت فاحشی نداشت و تعداد وسائل نقلیه نیز چندان زیاد نبود، این معابر با مشکلات ترافیکی زیادی مواجه نبودند . اما با رواج خودروی شخصی و افزایش روزافزون آن بدون توجه به ظرفیت این فضاهای شهری، طبیعی است که خیابان های محلی نیز در کنار سایر فضاهای شهری قربانی خودروها شوند . اما ماهیت خودرو اصولاً حرکت سریع و آسان را ایجاب می نماید و به تبع ان اکثر خیابان ها و از جمله خیابان محلی چهره ای مستقیم و عریض به خود گرفته اند . انها تبدیل به مجاری عبوری سریعی شده اند که اگر در نزدیکی یک خیابان اصلی شهر قرار گرفته باشند، ناچار به تقبل سرریز ترافیک سواره آن و محل تاخت و تاز خودروهای بیگانه نیز می شوند . بیچاره اهل محلی که کوچه یا خیابان محلی انها بین دو شریان صالی قرار گرفته باشد . راننده بیگانه به خود اجازه می دهد تا با پاره کردن حریم خصوصی محله ،ان کوچه و خیابان را تبدیل به میان برهای عبوری سریع خود کند . تردد عبوری نه فقط فضای نیمه خصوصی ساکنین محله را از ایشان ستانده است ، بلکه مدیران شهری و مهندسان را به صرافت تعریض معبر و مناسب سازی فضا برای حرکت های عبوری می اندازد . البته تعریض خیابان های محلی و عدم همخوانی کالبد فضا با نقشی که از آن انتظار می رود . چندان هم غیر عادی به نظر نمی رسد که سواره های بیشتری خود را محق استفاده از این معابر نمایند . کوچه عرض خیابان ملاک سنجش نقش آن نیست اما از تاثیر فرم کالبدی در تداعی نقش فضا به ویژه خصوصی یا عمومی بودن آن نمی توان صرف نظر کرد کرد . از طرف دیگر طول برخی از این خیابان ها آن قدر زیاد است که عملاً آن را از مقیاس محلی خارج کرده است . بدیهی است که پیمودن آن استفاده از آن خودرو را تشویق می کند فقدان سکانس های معنی دار نیز در طول این خیابان های طویل مشکل فوق را تشدید گردد . به واسطه یکنواختی حاکم بر کالبد حضور پیاده رو تضعیف می نماید حاصل این دور باطل محلاتی هستند پاره پاره ، ساکنینی کهجرات حضور و تردد در این خیابان ها را ندارند و اگر برای اثبات شهامت خود نیز در کوچه و خیابان حاضر شوند . با دود ، سر و صدا و خطراتی مواجه می گردند که ترجیح می دهند هرچه سریعتر به مسکن امن خود پناه برده ، عطای خیابان را به لقایش ببخشند . در این کوچه و خیابان ها دیگر کمتر اثری از تعاملات اجتماعی دیده می شود . بدتر آنکه حضور فیزیکی کودک و سالخورده را در ان به ندرت می توان مشاهده کرد . از طرف دیگر وضعیت خیابان های محلی دیگر، که هنوز تبدیل به مسیر میان بر نشده اند نیز تعریفی ندارد . زیرا در این خیابان ها نیز حرکت پیاده و دوچرخه از سهولت و تداوم لازم برخوردار نیست مشکل دیگر تقاطع های فعلی در نظام شطرنجی ، چهار راه بودن آنها است . در چهار راه نقاط بحرانی به مراتب بیش از سه راه است . بنابراین هر چه تعداد شاخه ها در تقاطع کاهش یابد . امنیت پیاده و دوچرخه ( و حتی سواره ) بیشتر تامین می گردد از عوامل موثر دیگر در فقدان حضور پیاده و تداوم حرکت وی ، بی توجهی نسبت به کیفیت تقاطع ها می باشد . با توجه به اینکه فاصله کوچه ها و بن بست ها از یکیدگر معمولاً بسیار کم است و در خیابان های شمالی جنوبی حدود 60 تا 80 متر و در خیابان شرقی غربی حدود صد متر ( طول یک کوچه) می باشد . توجه به این موضوع از اهمیت ویژه ای برخوردار است . در خیابان های محلی امروزه گذر پیاده از تقاطع ها مستلزم خروج از پیاده رو ورود و گذر از سواره می باشد و این به معنای تغییر ریتم ناخوشایند حرکت پیاده است . سواره نیز دل خوشی از فاصله کم بین تقاطع ها ندارد . زیرا می بایستی هر چند ثانیه از سرعت خود بکاهد و یا کلاً وجود تقاطع و حرکت سواره و پیاده عمود بر خود را انکار نماید . آمار نشان می دهد که میزان تلفات و خسارت در تصادفات ناشی از ابتکار در خیابان های محلی بالاتر از خیابان های اصلی است . در حالی که اگر در خیابان محلی اولویت با پیاده باشد و تقاطع ها به گونه ای طراحی شوند که پیاده مجبور به تغییر ریتم حرکت خود نباشد، سواره نیز تکلیف خود را دانسته و خود را با شرایط جدید عادت می دهد اصولاً صرفه جویی در وقت برای افراد سواره در خیابان های محلی، معنا ندارد . زیرا اگر یک خیابان محلی واقعاً راسته یک محله باشد، طولی کمتر از یک کیلومتر خواهد داشت . اختلاف زمان پیمودن این طول با سرعت 30 کیلومتر در ساعت . نسبت به سرعت 50 کیلومتر در ساعت بیش از 48 ثانیه نخواهد بود . اساساً در خیابان محلی، حمل و نقل جهت دسترسی به خارج مطرح است زیرا طول خیابان محلی معمولاً باید در حدی باشد که پیاده بتواند آن را بپیماید . البته باید توجه داشت که علاوه بر فراهم بودن شرایط کالبدی متناسب با توان فیزیکی انسان برای تردد پیاده در فضای خیابان محلی، لازم است که رغبت برای حضور در فضای سبز در شهروندان تشویق شود