پاورپوینت فصل چهارم ابعاد ساختار سازمانی

پاورپوینت فصل چهارم ابعاد ساختار سازمانی (pptx) 35 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 35 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

بنام خدا فصل چهارم ابعاد ساختار سازمانی   مقدمه این فصل به تعیین و تشریح اجزا یا ابعاد سه گانه اصلی ساختار سازمانی می پردازد. اجزای سه گانه ای که برای ساختار سازمانی به کار می بریم پیچیدگی رسمیت تمرکز می باشد که اگرچه این ابعاد اصلی ترین ومهمترین ساختار معمول سازمان هستند ولی جهانشمول نیستند. قبل از بحث درخصوص این سه مبحث، متغیرهایی که توسط نظریه پردازان مختلف تعریف یکسانی دارند را بیان می کنیم  اجزای اداری: تعداد سرپرستان، مدیران صفی و پرسنل ستادی نسبت به کل تعداد کارکنان سازمان. استقلال (خودگردانی): حدی که مدیریت عالی باید تصمیمات ویژه را به بالاترین سطح فرمانرانی ارجاع دهد. تمرکز: نسبت مشاغلی که متصدیان آنها در تصمیم گیری مشارکت کرده یا تمرکز قدرت تصمیم گیری که با توجه به خط و مشی های سازمانی انجام می گیرد. یا میزان اطلاعاتی که در بین سطوح مختلف سازمانی پخش می شود. و یا میزان مشارکت افراد در برنامه ریزی های بلند مدت. پیچیدگی: به تعداد متخصصین و فعالیت های حرفه ای و طول دوره آموزش حرفه ای کارکنان اشاره دارد. تفویض اختیار: نسب تعداد تصمیماتی که توسط مدیران عالی می گیرند به تصمیماتی که مدیران اجرایی اتخاذ می کنند. تفکیک: تعداد وظایف ویژه ای که در سازمان مشخص شده یا تفاوت در جهت گیری های شناختی و احساسی مدیران در دوایر مختلف سازمان  رسمیت: حدی که نقش کارکنان با توسل به مدارک رسمی مشخص شده است. ترکیب: کیفیت همکاری میان دوایر و درون آنها که برای وحدت بخشیدن به فعالیتهای ضروری یا هماهنگی بین واحدهای سازمانی از آن استفاده می شود. حرفه گرایی: حدی که کارکنان، یک سازمان حرفه ای را به عنوان مرجع می پذیرند. یعنی اعتقاد به ارائه خدمات به عموم، خودکنترلی، تمرکز و استقلال و آزادی عمل در کار. حیطه کنترل: تعداد زیردستانی که یک مدیر می تواند و باید آنها را سرپرستی کند. تخصص گرایی: تعداد متخصصین حرفه ای و طول دوره آموزشی مورد نیاز برای هر کدام یا تخصص های دقیقی که در شرح شغل برای وظایف آنها قید شده است. استانداردکردن: میزان انحراف قابل قبول از قوانین حاکم بر یک شغل.  حیطه عمودی: تعداد سطوح در سلسله مراتب فرمانرانی از سطوح پایین تا سطوح بالای سازمان. این فهرست ارائه شده نشان می دهد نظریه پردازان روی ابعاد سازمانی توافق داشته ولیکن درخصوص تعاریف عملیاتی هر کدام و اینکه کدام بعد بر دیگری برتری دارد توافق چندانی ندارند. حال به تعریف اجزای ساختار سازمانی می پردازیم. پیچیدگی رسمیت تمرکز پیچیدگی درخصوص پیچیدگی ابتدا 2 سوال مطرح می شود. اول اینکه پیچیدگی چه معنایی دارد؟ دوم اینکه چرا پیچیدگی مهم است؟ پیچیدگی به میزان تفکیکی که در سازمان وجود دارد اشاره می کند. تفکیک افقی: میزان یا حد جدایی افقی بین واحدهای سازمانی را نشان می دهد. تفکیک عمودی: عمق یا ارتفاع سلسله مراتب سازمانی را نشان می دهد. تفکیک بر اساس مناطق جغرافیایی: به میزان پراکندگی واحدها و امکانات و نیروهای انسانی از لحاظ جغرافیایی اشاره دارد. تفکیک افقی: به تفکیک بین واحدهای سازمانی براساس موقعیت اعضای سازمان، ماهیت وظایف آنها و میزان تحصیلات و آموزش هایی که فراگرفته اند اشاره دارد. زمانیکه حرفه های متعددی در سازمان وجود دارد که به دانش تخصصی و مهارت علمی نیاز است، سازمان از پیچیدگی برخوردار است. هر چه سازمان تخصص بیشتری داشته باشد، دوایر مختلف سازمانی بوجود می آید و بخش های مختلف سازمانی برای بکارگیری این افراد تشکیل شده و سازمان دچار پیچیدگی می شود. پس مهمترین شاهدی که دلالت بر تفکیک افقی درون سازمان دارد تخصص گرایی و بخش بندی درون سازمانی است. تخصص گرایی: گروه بندی دقیق وظایفی که توسط یک فرد انجام می گیرد که خود به 2 صورت می باشد. تخصص گرایی وظیفه ای تخصص گرایی اجتماعی تخصص گرایی وظیفه ای در این قسمت مشاغل به وظایف ساده و تکراری تقسیم بندی می شوند. که براساس تقسیم کار قابلیت جانشینی و جابجایی کارکنان را تسهیل می دهد. تخصص گرایی اجتماعی در این قسمت با افرادی مواجه هستیم که حرفه ای و صاحب مهارت هستند و نمی توان مهارت آنها را به صورت روال درآورد. افزایش هر کدام از شکل های تخصص گرایی باعث افزایش پیچیدگی سازمان می شود. نکته: اکثر سازمانها به تخصص گرایی وظیفه ای متکی هستند.