پاورپوینت مبانی خواندن – انواع لحن موسیقی بیان

پاورپوینت مبانی خواندن – انواع لحن موسیقی بیان (pptx) 13 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 13 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

به نام خدا مبانی خواندن – انواع لحن موسیقی بیان هنرهای هشت‌گانه: 1. موسیقی 2. نقاشی 3. مجسمه‌سازی 4. معماری 5. رقص 6. ادبیات 7. سینما 8.عکاسی تعریف خواندن خواندن، بیان کردن نوشته به شکل گفتار (آوا) است به گونه‌ای که همراه با درک و اندیشه باشد. خواندن، مهارت درک مفهوم و دریافت معنی از نمادهای نوشتاری و نوشته‌های دیداری است تفاوت خواندن با روخوانی روخوانی: همان بیان کلمات از روی نوشته است که در آن هیچ ارتباطی بین کلمات و درک و دریافت وجود ندارد؛ در حالی که خواندن علاوه بر بیان نوشته‌ها که به درک و فهم خواننده می‌انجامد، منجر به برانگیخته شدن احساسات مخاطب نیز می‌گردد. عمل خواندن از سه فعالیت عمده و اساسی تشکیل می‌شود: 1. دیدن نماد بصری و خطی 2. تشخیص و خوانش 3. دریافت معنی. نشانه‌های نگارشی نشانه‌های خطی هستند که در جملات به کار می‌رود و باعث درک بهتر و خواندن صحیح متون می‌شود.علایم نگارشی مانند تابلوهای راهنمایی‌اند که به هنگام دیدن با آن‌ها ارتباط برقرار می‌کنیم و با زبان دیگر متوجه هدف نویسنده از آن علایم می‌شویم. مهم‌ترین و پرکاربردترین نشانه‌های نگارشی: 1. نقطه 2. درنگ‌نما یا ویرگول 3. دو نقطه 4. علامت سوال یا نشان پرسش 5. علامت تعجب/ توجه یا نشان بیان انسان 6. علامت پرسش همراه با شگفتی 7. نقطه ویرگول 8. خط فاصله 9. قلاب یا کروشه 10. کمانک یا پرانتز 11. گیومه 12. سه نقطه لحن‌های زبان فارسی لحن، یعنی آواز خوش و موزون، نوا، کشیدن صدا یا اجتماع حالت‌های صداهای مختلف.(دهخدا) لحن، نحوه‌ی خواندن و بیان کردن جملات است با توجه به شرایط موجود در فضای حاکم بر جمله و کل متن. لحن ستایشی ستایش مخصوص خداوند است و شاعر یا نویسنده در آن خداوند را به خاطر آفرینش بی همتا، قدرت بی نظیر و الطاف فروانش می‌ستاید. در این هنگام، خواننده نیز باید خود را موجودی از آفریده‌های او بداند که تسلیم او و شاکر بخشش‌ها و آفرینش اوست. لحن مدح مدح، نوشته‌ای درباره‌ی انسان است که شاعر از طریق آن با کوچکتر دانستن خود در مقابل ممدوح، به بیان مطالبی می‌پردازد. مدح‌ها نیز به پیروی از ستایش‌ها شکل گرفته‌اند که در آن‌ها همان حالات باید رعایت شود، اما با ستایش اختلاف دارد؛ زیرا در ستایش شاعر یا نویسنده آزادانه‌تر می‌تواند حرف خود را بزند، اما در مدح‌ها به‌ویژه مدح حاکمان این کار امکان‌پذیر نیست. لحن خاطره خاطره، داستان یا حادثه‌ای است که در خاطر انسان باقی می‌ماند و آن‌قدر برای نویسنده اهمیت داشته که آن را نوشته است وخواننده خاطره‌ها باید آن را به شیوه‌ای بخواند که گویی ماجرا برای خودش اتفاق افتاده است. لحن حماسی به معنای داستان دلاوری و شجاعت است؛ کسی که شعر حماسی را می‌خواند باید به گونه‌ای بخواند که این دلاوری‌ها به شنونده منتقل شود؛ پس لحن حماسی لحنی کوبنده و استوار است.