دانلود پروپوزال تدوین راهبردهای فرهنگی هیئت¬های دینی و مذهبی مورد مطالعه سازمان تبلیغات اسلامی استان ایلام (docx) 16 صفحه
دسته بندی : تحقیق
نوع فایل : Word (.docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحات: 16 صفحه
قسمتی از متن Word (.docx) :
پیشرفتهای پرشتاب در محيطهاي سازمانی از مهمترين ويژگيهاي عصر معاصر ميباشد، لذا مديران با اين چالش روبرو هستند كه چگونه با آنها مواجه شوند تا بیشترین سود و منفعت را ببرند، زيرا سازمانهايي كه سبك ثابت مديريتي را انتخاب كرده و تلاش نميكنند تا متناسب با تغييرات محيط پيش روند، موفق نخواهند بود (فروزنده دهکردی،1394). هیئتهای دینی و مذهبی که وظیفه حمایت و تبلیغ فرهنگ اسلامی را در بین مردم دارند، نيز از اين قاعده مستثني نبوده و پيچيده بودن و وقوع تغييرات سريع محیطی كارشناسان اين بخش را ناگزير به پيشبيني روند تغييرات و تمركز بيشتر بر آينده كرده است. به همین منظور يکي از عوامل کليدي که در سازمانهاي هوشمند قرن بيست و يکم بوجود آمده و آنها را از هم متمايز ميسازد، داشتن برنامه بلند مدت استراتژیک است (دیوید،1394).
برنامهریزی استراتژيک عبارت است از الگو يا طرحي که هدفها، سياستها و زنجيرههاي عملياتي يک سازمان را در قالب يک کل به هم پيوسته با يکديگر ترکيب ميکند (فرد،1393)، در سطوح بالای سازمان شکل میگیرد و نیاز به تخصیص میزان وسیعی از منابع دارد، تمرکز آن بر مقابله سازمان با محیط خارجی و دارای نگرش چند بعدی است (دیوید،1394).
برنامهریزی استراتژیک بخش مهمی از مدیریت استراتژیک است و چارچوبی برای مدیریت استراتژیک محسوب میشود (فرد،1393)، در مکتب موقعیتیابی راهبردی، سازمانها به پایش محیط بیرونی و محیط درونی خود در قیاس با رقبا با رویکرد تحلیلی میپردازند که این پایش پیش نیاز تدوین راهبردهای سازمان است. برنامهریزی راهبردی رسیدن از وضعیت موجود (مأموریت سازمان)، به وضعیت مطلوب را که به چشم انداز سازمان اشاره دارد، تشریح میکند(فروزنده دهکردی،1394). در برنامهريزي استراتژيک، سازمان تبلیغات اسلامی يک سيستم پويا است که تأثيراتي از بيرون متحمل ميشود و به سهم خود تأثيراتي بر بيرون ميگذارد. بنابراين لازم است برنامهريزي استراتژيک امري مداوم باشد تا بتواند در برابر اين تأثيرات، مسيرهاي روشن و موفقي را براي خود ترسيم کند. از سوي ديگر، سازمان تبلیغات اسلامی سازماني پيچيده است و ويژهگيهايي دارد که بر فرهنگ جامعه تأثير ميگذارد. بدين ترتيب، تصميمگيري در این سازمان صرفاً براساس شناخت و تشخيص مديران ارشد صورت نميگيرد(فرد،1393).